eiHello there! Ik zag dat het in België 29 graden was vandaag :O. Gelukzakken, hier is het 21 graden en velen lopen hier nog in t-shirt en short. De wind kan soms koud zijn maar Marlene en ik vinden het hier best nog warm, terwijl de Ausies het aan de koude kant vinden. Gisteren ben ik gaan slapen om 9 uur en vanochtend werd ik wakker om 10 voor 7. Ik ben heel snel moe, maar ook heel snel wakker. Ik denk dat ze dit een jetleg noemen ;). Ange, Marlene en ik werden rustig wakker en na een heerlijk ontbijt wandelden we met onze fietsen aan de hand naar Brad. De banden waren plat en we hebben onze fiets nodig voor school. Brad heeft een compressor dus hij zou die wel kunnen oppompen voor ons. Rechtover Ange's huis is een prachtig meer. Het was de eerste keer dat ik dit zag en het was echt heel mooi. Nu weten we ook de weg naar Brad, als we problemen hebben mogen we altijd bij hem en zijn kinderen binnenspringen. Zijn deur staat letterlijk altijd open. Angela loopt gewoon binnen bij hen, terwijl Marlene en ik dit toch wel gek vinden. Intussen worden we dit wel al een beetje gewoon. Denbie gaf ons een rondleiding in hun huis en Brad toonde ons waar al het eten lag. Dit is een beetje ons tweede huis geworden en ook een beetje ons tweede gastfamilie. Vandaag zouden we samen met Brad,Bailey en Denbie naar een nationaal park gaan, genaamd Kondalilla. Maar eerst ging Brad onze banden oppompen. Intussen voerde Angela Darcie naar haar werk. Zij kon dus niet mee met ons, want tegen de tijd dat ze terug zou zijn, zou het park bijna sluiten. Onze fietsen waren in orde en Angela toonde ons hoe we naar school moesten fietsen. Het was maar een kwartiertje fietsen en eerlijk gezegd heb ik meer naar het landschap gekeken dan naar de weg die ik moet afleggen. Het was echt heel erg mooi. We fietsten van school terug naar huis en Marlene en ik kleedden ons om, want intussen hadden we het heel warm gekregen in onze trui en lange broek. Brad en Denbie piktten ons op en we reden naar de plaats waar Bailey aan het werk was. Hij had net gedaan en zou met ons meegaan. We moesten nog even op hem wachtten dus haalde Brad milkshakes en koffie voor ons. Het was een halfuurtje rijden naar Kondalilla en de rit was zoals de vorige keer heel leuk. Brad en Ange maken de hele tijd grapjes en geven ons intussen informatie mee over het dorpje waar we inreden. Het werd een stevige wandeling met veel trappen en afdalingen. Het was precies of we door het regenwoud liepen, echt ontzettend mooi. Kondalilla heeft ook watervallen en veel vreemde vogelsoorten. Het was de perfecte plaats om foto's te trekken en dat deden we dan ook volop ;). Brad leerde me tijdens de wandeling een paar typisch Australische zinnetjes die hij dan onderweg aan iedereen die hij tegenkwam zei. Echt heel grappig. Ik vertelde hem dat ik veel zwem en in de zomer (hun winter) aan open water doe. Hij wist me te vertellen dat Kawana de beste zwemclub is in de streek en dat er veel goeie zwemmers zijn. Denbie zwemt er ook sinds kort. Morgen komt Brad G en mij oppikken van school en omdat het zwembad naast onze school is, gaat hij er samen met ons naartoe. Omdat Denbie er zwemt kent hij daar een paar mensen en misschien laten ze mij er ook toe. Dat zou echt geweldig zijn. Angela gaat ook proberen om mij en Marlene in te schrijven in de surfclub. Als dat zou lukken... Ik kan niet wachten om te surfen! :D Na de wandeling en de vele foto's reden we terug naar huis. Ik denk dat ik nog nooit zoveel gelachen heb in de auto. Ookal versta ik niet alle woorden, Brad en Ange zijn zo hilarisch samen :D. Toen we thuis werden afgezet stond Ange's buurman net buiten en zij liet ons dan inneens kennis maken met hem. Als er problemen zijn, mogen we altijd naar hem komen. Ange reed naar de winkel en intussen probeerden G en ik onze Australische simkaart aan de praat te krijgen. Het lukte ons maar niet om dat ding te activeren. Toen Ange thuis was probeerde zij ons te helpen maar zelf zij slaagde er niet in. Ik ben dus nog steeds niet bereikbaar via sms en bellen kan ik ook nog niet. Morgen proberen we het op de computers op school, misschien lukt het daar wel of misschien is er iemand die ons kan helpen. Ange herinnerde ons er aan dat we onze schooltas moesten maken voor morgen. Marlene en ik zijn zo nerveus voor die eerste dag. Het zal zoveel anders zijn dan in België. Het uur alleen al, we beginnen rond 8.50 uur en eindigen al om 2.50 uur. België zou hier een voorbeeld aan moeten nemen ;). We hebben nog geen uniform of boeken enkel de schoenen en de kousen. Ange stopte mij doekjes en disolvant in mijn handen, want nagelak is niet toegelaten en ze wijsde G erop dat haar ketting misschien uit moet. De school is heel streng op dat is misschien wel goed. Ik ben echt heel benieuwd naar de school, de leerlingen, de vakken,... Marlene en ik amuseerden ons op snapchat toen Bailey vroeg ons of we met hem naar het park wouden. Wij wouden dat wel doen, maar Ange vond dit niet zo een goed idee omdat her morgen school is. In de auto maakten we grapjes over hoe we Ange noemen en Brad vond dat we haar 'mummy' moesten noemen. We stuurde dus naar Bailey: mummy won't let us ;). Ange vind dit zo grappig en telkens als we mummy zeggen tegen haar schiet ze in de lach. Ange had liever dat we optijd gaan slapen, wat geen probleem is, want Marlene en ik zijn nog steeds heel vroeg moe. Om 17 uur is Marlene zelfs even in haar bed gekropen. Om 18 uur had Angela superlekker eten gemaakt en na de maaltijd vertelde Ange nog een paar nuttige dingen voor morgen. Daarna gingen we naar onze kamers en maakten we ons klaar om te gaan slapen. Het is nog vroeg maar het kan geen kwaad om eens lekker lang te slapen, of toch allesinds tot 7 uur ;). Morgen is the big day, er zullen foto's genomen worden, ik zal mijn vakken kiezen, we krijgen onze boeken en ons uniform,... Ik heb er zoveel zin in! Geniet van de foto's en morgen zal er sowieso een blogbericht volgen over mijn eerste schooldag. Daarna zal het waarschijnlijk niet meer elke dag een bericht zijn, tenzij naar school gaan plots spannend wordt ;). G'day mates and see you soon!
2 Comments
Om 7 uur werd ik wakker en het eerste wat ik dacht was: wauw, ik ben in Australië! Ik kan het nog altijd moeilijk geloven. Angela en ik vertrokken samen naar Mooloolaba beach om er een wandeling te maken langs het strand. Ik stond versteld van hoeveel mensen er al buiten waren. Velen wandelden, net als ons, maar er waren ook lopers en ik heb meteen al iets typisch Australisch ontdekt: de mensen komen samen om er in openlucht aan 'bootcamp' te doen. Dit is eigenlijk sporten in grote groep met allerlei voorwerpen zoals ballen, gewichten,... Heel grappig om te zien :) Angela vertelde me dat haar vriend een zoon heeft, Bailey, en hij doet altijd op zondag aan bootcamp. Bailey wilt dit altijd met Angela doen, maar zij weigert steeds en toen ze vertelde dat ik bij haar zou blijven voor drie maanden zei hij dat ik eens met hem moet meegaan. Ik wil dit zeker eens proberen :) Na een wandeling van 8 km reden we naar huis. Onderweg toonde Angela mij de busstop en ze reed ook eens voorbij mijn school, zodat ik die ook al eens gezien had. Na het ontbijt reden we naar de luchthaven om Marlene op te pikken. Ik was heel benieuwd naar mijn gastzus! Angela en ik waren superblij toen we haar zagen en we gaven haar meteen een knuffel. Marlene is supervlot en de weg terug naar huis was heel erg leuk. Nog iets typisch Australisch is dat ze hier de namen afkorten. Al sinds de controle van het visum in Syndey, noemen ze mij hier Lidi. De vrouw kon mijn naam niet uitspreken en zei: " if you are an Ausie right now, you'll be Lidi" dus ik denk dat ik hier officieël gedoopt ben tot Lidi ;). Angela word hier dus Ange en Marlene word G genoemd.(uitgesproken als 'dsjie'). Ange nam ons mee naar het grootste shopping center van de sunshine coast, sunshine plaza, omdat we speciale schoenen en kousen moeten hebben voor bij ons uniform. Na lang zoeken hadden we er toch gevonden. Bijna alle schoenen van die soort waren uitverkocht, want maandag begint ook voor alle andere studenten de school weer. We moesten ook een Australische simkaart hebben omdat contact opnemen met België nu ontzettend duur is. Een berichtje kost 60 cent en bellen kost meer dan 2 euro per minuut. Gelukkig hielp Angela ons om dat in orde te maken. In het shoppingcenter stond een man met een slang. Angela vond dat Marlene en ik echt op de foto moesten met die slang omdat ze die hier wel vaak tegenkomen in Austalië. De foto vind je vanonder aan het bericht ;) Na de shopping reden we naar huis en onderweg stopten we voor onze buspas. Eenmaal thuis konden we even bekomen van al dat heen en weer gerijd. Marlene en ik namen even een momentje voor onszelf en Ange zetten zich buiten in de zon (ja hoor, de zon scheen! 's Middags was het hier echt t-shirtweer.) Na een uurtje kwam ze ons melden dat we naar haar vriend Brad gingen (ik weet niet of dit zijn volledige naam is of die is afgekort ;) ). Hij heeft 3 kinderen: Bailey, de jongen van de 'bootcamp' , hij is 17, Darcie, zij is 16 en Denbie, zij is 10. Zij zijn zoals familie voor Angela en ze woonde vroeger samen met hen. Vooral Denbie was heel blij dat wij eindelijk bij Ange waren wat ze had blijkbaar al veel over mij en Marlene gehoord. Toen we aangekomen waren zetten we ons buiten in de tuin en Bailey hielp ons met de simkaart. Nadien gingen we samen naar het strand om fish and chips te eten. Het is een brits gerecht maar het word hier ook veel gegeten. Terwijl we wachtten op ons eten namen Bailey, Darcie en Denbie ons mee voor een wandeling op het strand. De zon was al aan het ondergaan en het werd stilaan donker. Het eten was superlekker en het leek of Brad en zijn kinderen ons al jaren kenden. Na het eten haalde we ijsjes en gingen we terug naar Brad's huis om een film te kijken. Marlene viel na een halfuur in slaap en ik viel ook bijna in slaap. Eenmaal thuis kropen we alledrie meteen in ons bed. Morgen spreken we terug af met Brad, maar wat we gaan doen weet ik nog niet. Morgen is ook de laatste dag vrij, want vanaf maandag moet ik naar school. Ik heb er zoveel zin in! Maar eerst is er nog een vrije dag en ik heb het gevoel dat we weer veel gaan doen. Tot de volgende en foto's vind je hieronder! Eindelijk is het zover! Over een paar uur vertrek ik naar de luchthaven, op naar Australië! Het zullen drie lastige dagen worden zonder veel slaap. Mijn eerste vlucht is er al meteen één van 7 uur en mijn tweede vlucht één van 14 uur. Als laatste heb ik een korte binnenlandse vlucht van 1 uur 30.
Toch zal ik niet alleen reizen. Er zullen nog een aantal andere weppers zijn uit heel België en een deel daarvan heb ik al leren kennen op het inleefweekend. Ik heb intussen ook al veel contact gehad met mijn gastmama en Duitse gastzus en ze hebben er allebei even veel zin in als ikzelf! Mijn gastmama heeft zelfs al plannen gemaakt voor de eerste dagen en ze is er zeker van dat wij samen met Marlene, mijn gastzus, een geweldige tijd zullen hebben. Ik ga heel opgelucht zijn als ik vrijdag in Brisbane zal landen. Hopelijk ben ik dan niet te moe, zodat ik de streek al een beetje kan verkennen en al een beetje tijd kan doorbrengen met mijn gastmama. Zaterdag gaan we naar de luchthaven om Marlene op te wachten. Maandag heb ik dan mijn eerste schooldag. Gelukkig gaat Marlene naar dezelfde school, zo kunnen we misschien 's ochtends samen vertrekken. Ik weet zeker dat deze drie maanden zullen voorbij vliegen. Ik kom pas terug op 23 september (en niet op 1 september, dankjewel school!) maar het zal er sneller zijn dan verwacht. Ik ga nog niet aan mijn terugkomst naar België denken, eerst moet ik nog in Australië zien te geraken ;) Het is de eerst keer in lange tijd dat ik weer zal vliegen, dit maakt het extra spannend! Het is ook heel leuk om te zien hoe iedereen meeleeft met mij en hoe iedereen mij steunt in dit avontuur. Nu nog een laatste keer checken of ik alles mee heb en mijn volgende bericht zal vanop Australische bodem geschreven worden :D. |
Welcome!Hallo allemaal en welkom op mijn blog! Mijn naam is Lidewij en ik ga voor 3 maanden studeren in Australië. Via deze weg wil ik jullie allemaal op de hoogte houden van mijn avonturen.
Archieven
August 2019
|