Eindelijk. Meer zei ik niet toen ik hem zag. Eindelijk heb ik mijn eerste kangoeroe gezien! Het heeft een tijdje geduurd en het is vrij gênant dat het in de zoo was maar bon, ik ben dus naar Australia Zoo geweest dit weekend! Samen met Alina en Valentina kwam ik rond 10 uur aan in de zoo. We waren alledrie superblij dat we eindelijk een paar Australische dieren zouden zien! We hebben er zelfs de kans gehad om een koala te knuffelen! Het diertje was zo zacht en fluffy, ik wou dat ik hem mee naar huis kon nemen ;). Er was ook een gedeelte in de zoo genaamd "Roo Heaven" en de naam zegt het zelf al: het was een prachtig grasveld, vol met kangoeroe's. Je kon er dus tussen de kangoeroe's wandelen en ze aaien. Geweldig toch. We trokken superveel foto's en gelukkig was het weer goed. De zon scheen en de temperatuur was ideaal. Het ticket was heel duur, maar het was zeker de moeite waard want de dieren zijn heel anders dan in de zoo in België. De laatste bus naar huis was al om 15.20 uur dus we moesten vroeger naar huis vertrekken dan gepland. Alina en ik namen de bus naar Mooloolaba en genoten daar nog een beetje verder van het heerlijke weer. We waren allebei zo fier dat we kangoeroe's en koala's gezien hadden ;). Foto's vind je onderaan :D Zondag dan ben ik met Alina en Eva (Alina is uit Zwitserland en Eva uit Duitsland) naar Mount Coolum gegaan. Ze waren er alletwee nog niet geweest dus ik was de gids voor hen :). Ik vond het niet erg om deze prachtige berg 2 keer te beklimmen, het uitzicht is wondermooi. Normaal doe je er zo'n 20 minuten over om de berg te beklimmen, maar wij deden er zeker een uur over. Al die foto's die we daar getrokken hebben... ;). Na de klim wandelden we door naar het strand en we hadden er superveel plezier. Eva en ik zullen op dezelfde dag terug naar huis keren en we willen allebei Australië niet achterlaten. Dit is onze tweede thuis en ik kan maar niet vatten dat ik dit binnenkort zal moeten achterlaten... Maar we keren nog lang niet terug, er staat nog zoveel op het programma! Ik kan niet geloven dat donderdag één van mijn allergrootste dromen uitkomt. Ik ga namelijk naar ... * tromgeroffel* ... het GREAT BARRIER REEF! Ik ga samen met 25 andere internationale studenten een trip doen naar Lady Eliot Island en we zullen er snorkelen in het Great Barrier Reef. Hoe cool is dat? Jullie kun je zeker verwachten aan een heleboel foto's en filmpjes! Nog even geduld tot donderdag... Aftellen maar! See ya!
2 Comments
De laatste dagen waren zó druk dat ik niet eens de tijd vond om een blogbericht te schrijven. Je zal snel lezen waarom het zo druk was... Maandag en dinsdag waren 2 gewone dagen. Tijdens boating dinsdag, mochten we 'full speed' gaan met de boten. Dat was supercool! Maar dan woensdag... Ik had mijn allereerste examen hier! Het was Engels en ik was superrrrnerveus! Ik moest de voorbije dagen dus studeren en veel vanbuiten leren. Tegen 12 uur moesten we naar onze klas komen en onze spullen klaarnemen. De voorbije weken moesten we voor Engels een boek lezen en de examenvraag zou over het boek gaan. We moesten een paragraaf van 700 woorden schrijven. Het was niet zo heel moeilijk maar ik had wel veel stress. We kregen 90 minuten om het examen te voltooien. Nadien mocht je naar huis gaan en toen ik buiten kwam, begon het superhard te regenen. Mijn uniformschoenen zijn niet de beste kwaliteit en aangezien ik maar 1 paar zwarte schoenen heb, besloot ik om ze uit te doen. Ik wou de volgende dag niet met natte schoenen naar school, dus fietste á la Aussie-style, op blote voeten naar huis. Donderdag had ik geen les het eerste uur dus ging ik samen met Amy, mijn Australische vriendin, naar het strand. Tijdens vissen het laatste lesuur, heb ik mijn tweede vis gevangen en deze keer was hij veel groter dan mijn vorige vangst. Foto's onderaan dit bericht! Na school ging ik surfen met Alina (uit Zwitserland) en Eva (uit Duitsland). Het was perfect surfweer en de golven waren heel hoog. Hoewel ik nog steeds niet in staat ben om volledig recht te staan, is het altijd leuk om in het water te zijn. Vrijdag startte ik mijn dag vroeg. Om 4 uur stond ik op, om om 5 uur de zwemtraining te beginnen. Het is altijd hard om op te staan, maar nadien heb ik een goed gevoel en het is heel tof om vrienden te maken met dezelfde passie als ik. Nadien had ik surfen en daarna een vrij uur. Omdat mijn vrije uren altijd samen vallen met die van Amy, doen wij altijd dingen samen. Deze keer gingen we naar haar huis om ons daar te amuseren. Na lunch had ik wiskunde. Ik vind deze les altijd supergrappig, want niemand is geïnteresseerd in deze les. Er zijn studenten die kaarten, spelletjes spelen op hun laptop, muziek luisteren, buiten in de zon gaan zitten,... Ze doen alles behalve opletten. Er is zelfs een groepje dat monopolie speelt tijdens de les. De leerkracht vind dit allemaal oké en schrijft gewoon de theorie op het bord zodat diegene die willen, het kunnen overschrijven. En ja, ook ik speel soms eens mee met een kaartspel of met monopolie ;). Ik ben echt heel excited voor het weekend want het worden 2 toffe dagen. Wat ik ga doen hou ik nog even geheim. Een verslag volgt zo snel mogelijk! Kijk ook zeker eens naar mijn filmpje op mijn facebook van Rainbow Beach vorig weekend! Zo kunnen jullie toch ook een stukje meegenieten. uWat een geweldig weekend was dit! Ange had een trip gepland samen met Maels en Jay om naar Rainbow Beach te gaan. Het zou een lange heenreis worden dus Ange stelde voor om vrijdag niet naar school te gaan en rond 10 uur te vertrekken zodat we iets langer van ons reisje konden genieten. Zo gezegd, zo gedaan, om 10 uur reden we eerst naar het huis van Maels, Jay, Nicolas en Leo om daarna samen met hen door te rijden naar Rainbow Beach. Het was een autorit van iets meer dan 2 uur, maar ik wist wel dat het de moeite waard ging zijn. Rond de middag kwamen we aan in ons vakantiehuis maar veel tijd om te ontspannen was er niet. We trokken meteen naar het strand om te surfen. Samen met Maels en een surfboard ging ik het water in. De wind was vrij sterk en de golven waren heel hoog. Het was dus niet ideaal voor beginners om te leren surfen. Ik probeerde een paar keer om op het board te liggen maar zelfs dan werd ik meegesleurd door de golven. Ik maakte een paar keer verschillende tuimelingen en gevolgen daarvan waren ook duidelijk te zien: ik had verschillende blauwe plekken en schrammen en mijn hand was zelfs aan het bloeden. Maels stelde voor om even uit het water te gaan en te pauzeren en dat vond ik een goed idee, ik was een beetje bang om terug te gaan surfen op deze golven. Maar als je mij een beetje kent, weet je wel dat ik het niet lang volhoud om naar de zee te kijken zonder er zelf in te gaan. Het duurde dan ook niet lang eer ik er terug in zat; zonder surfboard welliswaar, gewoon om te zwemmen ;). Samen met Jay en Leo maakten we filmpjes met mijn camera en we probeerden te bodysurfen. Dit is eigenlijk proberen surfen waarbij je alleen je lichaan gebruikt. Het was heel fun om te doen! We wouden voor we weggingen nog een groepsfoto maken en guess what... Net toen we de foto wouden trekken, verscheen er een regenboog. Het was echt prachtig en ook grappig omdat we op 'rainbow beach' waren. Een regenboog op het regenboogstrand... Rond een uur of 5 keerden we terug naar ons huisje om het avondeten klaar te maken. We zouden onze eigen pizza's maken op een echt haardvuur. De jongens gingen op zoek naar hout, terwijl wij buiten van een aperitief genoten. Het duurde echter een hele tijd eer het vuur aan was en we de pizza's konden maken. Uiteindelijk besloot Jay om toch maar de oven aan te zetten want het hout was te nat en het vuur was niet sterk genoeg om de pizza's klaar te maken. Ondanks alles smaakten ze toch heerlijk. Na het eten hielden we een karaoke-avond. Het was supergrappig! We gingen niet al te laat naar bed want de volgende dag zouden we om 6 uur moeten opstaan, omdat we het meeste uit onze dag wouden halen. Maels' broer zou ook om 6.30 uur langs komen om de dag met ons door te brengen. Vroeg naar bed dan maar! Iedereen was zoals gepland om 6 uur wakker, maar de meesten bleven nog een tijdje in hun bed liggen. Jay, Maels en ik waren de enigen die echt al op waren dus we maakten samen het ontbijt klaar voor de anderen. We maakten toast met bacon and eggs voor hen. Na het ontbijt en nadat de broer van Maels gearriveerd was, vertrokken we in de auto naar 'the coloured sands'. Het waren cliffs die veel verschillende tinten geel en oranje hadden, vandaar de naam. Op een gegeven moment, stopten we de auto's en ik wist niet zo goed wat er gebeurde. Jay liet bijna alle lucht uit de banden en Maels legde mij uit waarom. We zouden, in plaats van de gewone weg te nemen, een stuk door het regenwoud rijden. Marlene en ik vonden dat zo cool! Ik kan je verzekeren, het was prachtig! We spendeerden de hele dag aan het strand en maakten ook een korte wandeling door het woud. Al die zon had voor iedereen zijn gevolgen: aan het eind van de dag waren er veel verbrande gezichten en benen, inclusief de mijne ;). Als avondeten aten we fish and chips en we keken samen naar een horrorfilm. Midden in de film zei Leo tegen mij dat er een dode muis onder één van de kussens lag. Ik stuurde Jay er naartoe om te checken of hij gelijk had en inderdaad, er lag een dode muis. Erg gezellig tijdens een scary movie ... ;) Zondag sliepen we uit en ruimden we het huis op. Rond de middag vertrokken we terug naar huis. Het blijft me verbazen hoeveel mooie natuur Australië heeft. Ik ben heel blij dat ik zo een topgastmama heb die mij overal mee naartoe neemt; ik heb haar dan ook al 100 keer bedankt. Wat ik volgend weekend ga doen, heb ik al gepland maar ik hou het nog even geheim :D. Ik kan jullie wel vertellen dat het een topper van een activiteit is! Tot de volgende! Ik heb officieel het mooiste plekje van de sunshine coast gevonden: Noosa. Het is prachtig! Zaterdag vertrok ik om 8.30 uur samen met Emma en haar vriendin Maddie naar Maroochydore station om nadien de bus te nemen naar Noosa Heads. Het was een bustrip van een 1.30 uur maar het was meer dan de moeite waard. We gingen naar het Noosa National Parc om er een wandeling langs de kustlijn te maken. Het water was zo helder, je kon zelfs de bodem zien! We genoten alle drie van het zalige weer en het prachtige landschap. Na de wandeling wouden we een kayak huren maar alles was al volzet. We gingen dan maar terug naar het stadje en wandelden langs de winkels. We aten een ijsje, wat met deze warme temperaturen niet ongewenst was :). Rond 3 uur keerden we terug naar huis en maakten we het thuis gezellig. Er kwamen vrienden van Ange langs en het werd een supertoffe avond! Om 22 uur gingen Marlene en ik naar bed maar we hadden zoveel energie en konden allebei niet slapen. We zochten filmpjes op van Duitse liedjes en zochten ook op you tube hoe je 'snel Duits kon leren'. Het was hilarisch, want voor Marlene is dit haar moedertaal en met mijn vlaams accent klonk mijn Duits heel grappig volgens haar. Ik moet nog veel oefenen... ;) We bleven nog een tijdje op maar vielen uiteindelijk toch in slaap. Op zondag zouden Emma en Maddie alweer naar huis gaan (naar de Gold Coast) maar we hadden nog even tijd voor ze zouden vertrekken. Ik nam hen mee naar Mooloolaba beach want het was alweer prachtig weer. Om 11 uur zette Ange Emma, Maddie, Marlene en mij af aan Maroochydore Bus Station. Emma en Maddie namen de bus naar het treinstation en Marlene en ik namen de bus naar Mount Coolum. Lilly, onze gemeenschappelijke vriendin (Lilly zat met Marlene op het vliegtuig en zit samen met mij en de zwemclub) zou meegaan met ons. We moesten even zoeken maar uiteindelijk vonden we de ingang en konden we aan onze klim beginnen. Het was vrij vermoeiend, omdat het heel warm was maar hoe hoger we gingen, hoe frisser het werd. Vanop de top van de berg hadden we een prachtig uitzicht over heel de stad en we besloten om vanboven op de berg te lunchen. De afdaling ging veel sneller dan het klimmen en op een paar minuten waren we beneden. Na Mount Coolum gingen we naar Coolum Beach. We keken even rond in de winkeltjes en we wandelden even naar de zee. De golven waren redelijk hoog en er was heel veel wind. Dit betekent dus ideaal surfweer! Maar wat doe je dan als je geen surfboard hebt... Gelukkig waren er in de stad genoeg winkels die surfboards verhuurden. We huurden er één voor amper 20 dollar, wat echt goedkoop is. Jammer genoeg was er teveel wind om recht te staan en dus besloten we dan maar om gewoon te zwemmen in de zee. Na een paar minuten hoorden we de lifeguard door een microfoon iets roepen over 3 meisjes en al snel hadden we door dat het over ons ging. We merkten alle drie dat de golven hoger waren en sneller na elkaar volgden. Lilly, Marlene en ik waren blijkbaar in een gevaarlijke rip terechtgekomen. Het duurde een tijdje voor we uit het water geraakten en de redder had zijn surfboard al klaar, klaar om ons te redden. Lilly en ik zijn alletwee zwemsters, dus wij hadden niet zoveel problemen, maar Marlene had het moeilijker. Ik zwom terug om haar te 'redden' en eenmaal uit het water was de redder een klein beetje boos omdat het rip een heel gevaarlijke zone is. Dat weten we dan ook weer ;). Rond de avond keerden we naar huis en reden we naar Bailey's huis om samen met hem avondeten klaar te maken. Het was al een tijdje geleden dat we mekaar gezien hadden dus we moesten nog veel tijd inhalen. Volgend weekend ga ik naar New South Wales om er een surfweekend te houden met Leo en Nicholas, de jongens waar we een sleepover mee gedaan hebben. Het wordt superleuk en ik heb er al keiveel zin in! Liddy Wat een leuke schoolweek alweer! Ookal begon de week met minder leuk nieuws... Maandag startte mijn lerares de dag met een mededeling: we zijn halverwege de term, wat dus betekent dat ik nog maar 5 weken school te gaan heb. De dagen vliegen voorbij en ik wil nog niet dat het eindigt. Het komt steeds dichter en dichter en ook al wil ik er niet te veel aan denken, toch word ik er steeds aan herinnerd. Ik zou dit voor nog 2 jaar kunnen doen en het zou fantastisch zijn als ik hier mijn schoolcarrière kon eindigen. Maar helaas... Ik moet wel terugkeren naar België... Dinsdag was ik heel opgewekt en vrolijk, want dinsdag is mijn favoriete dag. Als eerste had ik wiskunde, wat al bij al nog meevalt hier ;). Daarna had ik Aquatic Practices. Vandaag zouden we voor de eerste keer met de boot mogen varen. Ik had er zoveel zin in en omdat ik als eerste in de boot zat, mocht ik hem als eerste besturen. Het was een niet al te grote motorboot en het was mijn eerste keer dat ik met zo een boot zou varen. In het begin was ik een beetje bang dat ik ergens zou tegen botsen maar na een tijdje werd mijn schrik vervangen door plezier. Het was zo tof om de boot te besturen en de leraar zei dat ik het heel goed deed. Na het varen met de boot had ik waterpolo in Physical Education. Ik had bijna een goal gescoord ;). Ik word steeds beter en beter en begin me ook meer comfortabel te voelen bij de leerlingen. Ze zijn zo behulpzaam en lief. Geen wonder dat dit mijn favoriete les is. Woensdag is een vrij saaie dag. Ik begin met Biology, daarna Engels, daarna Maths en daarna weer Engels. Tijdens Engels kondigde de lerares aan dat we over 2 weken een examen hebben :O. Omdat alle internationale studenten het in hun tweede taal moeten afleggen (Engels dus), kregen wij de examenvraag al op voorhand. Tijdens de voorbije weken hebben we een boek moeten lezen en we krijgen daarover een vraag op het examen. Wij krijgen nu twee weken de tijd om ons voor te bereiden en de vraag te beantwoorden. We moeten daarbij een tekst schrijven van 600 woorden zonder spellingsfouten. Ik vind dit een beetje saai dus ik heb gevraagd of ik de gewone vraag kan oplossen, dus die die de Australische studenten krijgen. Dit was voor haar geen probleem. Nu heb ik dus net zoals de Aussies een écht examen dat ik niet kan voorbereiden. Spannend! Donderdag begon mijn lesdag zoals elke donderdag om 10.10 uur. Mijn eerste les was Physical Education. We hadden theorie vandaag en het was heel interessant. Daarna had ik Maths en daarna Aquatic Practices. We zouden gaan vissen en guess what... Ik heb mijn eerste vis gevangen! Het was een kleintje maar een vis blijft een vis ;). Foto's van mijn vangst onderaan dit bericht! Vrijdag was een lange dag: opstaan om 4 uur om te gaan trainen van 5 tot 7 en om 8 uur had ik surfen tot 10 uur (dat was dus al 4 uur sport, ik was zó moe, al was ik wel heel blij dat ik na 2 weken nog eens kon surfen). Mijn enige lessen deze dag waren wiskunde en biologie. Daarna reed ik meteen naar huis want mijn vriendin uit België kwam langs! We zaten samen op het vliegtuig van Brussel tot in Brisbane en ook al sprak ze Frans, we hadden het superleuk tijdens de trip. Ik ben heel blij dat ik haar nog eens terugzie. We gingen samen met haar Italiaanse vriendin naar de marktjes. Het was een gezellige avond. Dat belooft voor het weekend! Wauw, ik ben hier al een maand! De tijd gaat veel te snel en ik wil nog zoveel doen! Op mijn blog heb ik enkel nog maar geschreven over de avonturen die ik meemaak, maar nog niet over hoe ik mij hier nu voel of hoe het is om een uitwisselingsstudent te zijn. Tijd om daar eens verandering in te brengen...
Hoe is die eerste maand nu nadat ik besloten heb om mijn familie achter te laten en drie maanden aan de andere kant van de wereld te wonen? Het is echt al een rollercoaster van emoties geweest: spanning, vreugde,opluchting maar ook angst, verdriet en het gemist van familie zijn de revue gepasseerd. De dagen voor mijn vertrek was ik zo nerveus, ik was benieuwd naar wat me te wachten staat en wou zo vlug mogelijk vertrekken. Op de luchthaven rolden de eerste traantjes al; het is heel raar om afscheid te nemen van de mensen die je graag ziet en ze drie maanden achter te laten. Op het vliegtuig kreeg ik mijn eerste angstgevoelens; waar ben ik in godsnaam aan begonnen? Zal ik mijn plan kunnen trekken in het Engels? Wat als mijn gastmama helemaal niet is zoals ik verwacht? Wat als ik het helemaal niet goed kan vinden met mijn gastzus? Ik begon over zoveel na te denken dat ik het liefst terug naar huis wou. Maar wanneer ik dan landde in Australië veranderde alles. Mijn groote droom ging eindelijk in vervulling. De eerste ontmoeting met mijn gastmama was net als ik mij had ingebeeld: ze was zo lief! Ik ga eerlijk zijn, de eerste dagen op school vond ik vreselijk: ik vond mijn klaslokaal niet, ik kende niemand op deze nieuwe school en de lessen volgen in het Engels was lastiger dan ik dacht. Gelukkig wende dit na een week en ik voelde mij al snel thuis. Ik was zo gelukkig, ik had een topfamilie, het land is prachtig en ik maakte mijn eerste vrienden! Na een paar weken begon ik mijn familie wel te missen. Ik ben eens een paar dagen ziek geweest en ik heb toen heel veel gedacht:" was mijn mama hier nu maar om mij een warme chocomelk te brengen..." Het contact met België verminderde ook en op sommige momenten voelde ik mij slecht omdat ik niet kon deelnemen aan hun uitstapjes en activiteiten. En als ik dan hoorde dat het in België 28 graden was, wou ik daar ook zijn. Maar ik besef echt dat ik mij gelukkig mag prijzen. Veel mensen willen in mijn plaats zijn. En dat kan ik hen niet kwalijk nemen ;). Het is een superervaring. Ik besef ook dat ik hier nog 'maar' 2 maanden zit... Ik wou ik dat ik de tijd kon stop zetten zodat ik hier zo lang mogelijk kan blijven en nog zoveel kan meemaken. Het is ook fantastisch om te zien en te horen hoeveel mensen mijn blog volgen. Dit geeft mij een extra boost om van elke seconde te genieten en zoveel mogelijk dingen te doen. Vanaf mijn eerste dag heb ik een lijstje bijgehouden met alle verschillen of typische dingen van hier. Ik vind het wel interessant om deze eens op te lijsten voor jullie :D 1. RIJDEN AAN DE ANDERE KANT VAN DE WEG Het grootste verschil voor mij is dat de Ausies links rijden en niet rechts. Ik herinner mij nog mijn eerste autorit met Ange. We gingen Marlene oppikken van de luchthaven. Ik wachtte braafjes aan de rechterkant van de auto tot Ange de deur opendeed voor mij. Ze keek naar mij en zei: "you can go on the other side." Ik keek haar eerst een beetje raar aan maar toen besefte ik dat de passagiersstoel links was, en niet rechts. Klassiek foutje ;). Mijn gastzus en ik waren ook héél gevaarlijke fietsers de eerste dagen... Welke kant van het fietspad moeten wij nu rijden? We keken automatisch eerst naar links als we een straat overstaken, maar intussen weten we al dat we naar rechts moeten kijken want ah ja, juist, ze rijden hier links ;). 2. AUSTRALISCHE DOLLARS 'Wauw dat is goedkoop! En het is zelfs nog goedkoper in Euro's!" Dit zinnetje hebben G en ik al zoveel tegen elkaar gezegd ;). Het lastige is wel het betalen. Is dit een muntstuk van 5 dollar? Oei, nee dat is 5 Cents.. Om deze 'struggle' de vermijden, probeer ik zoveel mogelijk met de bankkaart te betalen ;). 3. AUSTRALISCHE 'SLANG' De Ausies hebben de gewoonte om alles af te korten. De helft van hun woorden zijn afgekort en het is soms echt lastig om zo een gesprek te volgen. Enkele voorbeelden: Breaki = breakfast Barbie = barbecue Brissy = Brisbane Zelfs namen worden hier afgekort Brad's echte naam is Bradley maar niemand zegt dat ;). Angela haar korte naam is Ange en Ange's vriendin heet Vanessa maar ze noemen haar Ness. Ze hebben hier ook andere namen voor dingen bijvoorbeeld Flip Flops (slippers) zijn hier tongs, Swimsuit (badpak) is hier swimmers The evening (avond) is hier 'the arvo' ... Ik herinner mij ook nog mijn eerste surfles waarbij de coach vroeg of er iemand 'sunscreen' wou. Ik keek hem raar aan want ik dacht dat 'sunscreen' iets was als een pet of een hoedje. Wie surft er nu met een pet? Maar blijkbaar is Sunscreen zonnecrème en geen pet ;). 4. HI MATE, HOW ARE YOU? Dit is voor mij het leukste verschil. Elke Ausie is zó vriendelijk en ze praten echt met iedereen. Telkens als ze iemand passere zeggen ze dit zinnetje. In het begin vond ik dit een beetje raar dat vreemde mensen aan jou vragen 'how are you' maar na een tijdje begin je dat automatisch zelf te doen als je iemand tegenkomt. Dit hoeft niet altijd een 'bekende' te zijn, de Ausies zeggen het tegen iedereen. Onlangs was ik gaan lopen en ik passeerde een jongentje, ik denk dat hij ongeveer 5 of 6 jaar oud was. Hij lachte naar mij en zei: "Hi! How are you?" Dit was zo schattig! 5. ALTIJD IN SHORT EN T-SHIRT Hebben die Australiërs het ooit koud?! Het viel mij op dat vooral de mannen altijd een short dragen. Ik heb Brad nog nooit in lange broek gezien, hoe koud het ook is. Hun slippers zijn ook altijd aan hun voeten, als ze niet op hun blote voeten rondlopen natuurtlijk. Om alles even kort samen te vatten... natuurlijk mis ik mijn familie en het is normaal dat het Engels soms te moeilijk is, maar het is al een fantastische ervaring geweest met zoveel geweldige avonturen! Ik ga deze tweede maand nóg beter maken dan de eerste en er staat nog zoveel op het programma! Op naar maand nummer twee! XOXO Liddy BYE MOUNTAIN CREEK, HELLO BRISBANE! Vrijdag werd werd ik wakker en het eerste wat ik dacht was: YES, vandaag ga ik naar Brisbane! Ik kon mij helemaal niet concentreren op school, ik had zoveel zin om te vertrekken! De eerste 2 lesperioden had ik normaal surfen maar er was teveel wind. We deden in de plaats een soort van fitness en het was supertof. Daarna had ik een vrij uurtje een daarna wiskunde. De wiskunde is hier echt gemakkelijk. Normaal ben ik niet zo goed in wiskunde, maar in deze klas vragen ze mijn hulp als ze iets niet snappen. Dit is echt raar want normaal ben ík degene die hulp vraagt ;). De laatste les was biology maar ik weet al niet meer waar het over ging. In tegenstelling tot alle andere vakken is biology hier echt moeilijk. Al die Engelse termen... Op het einde van die les spurtte ik het lokaal uit naar de fietsenstalling, waar Laura op mij zou wachten. Er was echter een probleem: Laura was met de fiets en ik was vandaag met de bus. Ze moest haar tas nog klaarmaken en om 4 uur zouden we al vertrekken. Ik moest de hele weg dus te voet doen en zij moest bij mij blijven, want ik had geen idee waar haar huis was. Na een tijdje zei ik haar dat ze kon doorrijden en dat ik de weg wel zou vinden. Ze legde mij de weg 3 keer uit en het leek niet zo moeilijk; ik dacht dat ik dat wel zou vinden. Ik mocht haar bellen als ik het niet vond en dat telefoontje kwam sneller dan ik verwachtte. Ik was dus compleet de weg kwijt ;). Laura zei me dat ik moest blijven staan waar ik was en dat haar gastzus mij zou komen halen. Ze vroeg ook of ik op een pennyboard kon rijden. Ik zei ja, maar eigenlijk had ik op zo een ding nog nooit gereden. Ik was vrij moe dus alles was beter dan stappen ;). Haar gastzus kwam aangefietst met een pennyboard onder haar arm. Na een paar keer van het bord te vallen zijn we veilig thuisgeraakt. We vertrokken om 4 uur maar we zaten vast in de file en zouden de trein van 4.34 niet meer halen. Gelukkig was er een trein om 4.56 uur. Al die haast was dus voor niets ;). Na een treinrit van bijna 2 uur kwamen we eindelijk aan in Brisbane. De vriendin van Laura wachtte ons op aan het station. Het is een vrouw van 47 jaar die bevriend is met de vader van Laura en die hier is komen wonen omdat ze haar man hier heeft leren kennen. We reden naar haar huis en intussen was het al donker. Het was prachtig om over de story bridge te rijden en al de verlichte gebouwen te zien. Eenmaal thuis aten we ons avondeten en het werd nog een gezellige avond. Rond 11 uur gingen Laura en ik naar bed, klaar om de volgende dag Brisbane te verkennen. Na een heerlijk ontbijt (en na een stukje van de openingsceremonie van de olympische spelen gezien te hebben {dat moet ook gevolgd worden hé :)}) vertrokken we richting de stad. Het was precies zoals ik mij had ingebeeld: hoge gebouwen, veel winkels en heel veel mensen (allemaal pokémons aan het vangen). De stad was prachtig! We gingen een paar winkels binnen en na de middag bezochten we de typische toeristische trekpleisters. Laura was hier al eerder geweest dus zij gidste mij rond. Rond 18 uur keerden we terug voor het avondeten. We keken samen naar een film en gingen naar bed. Zondag werden Laura en ik gewekt door de geur van pannenkoeken. Mitchel, de zoon van de vrouw waarbij we verblijven, had ze voor ons als ontbijt gemaakt. Ze waren heerlijk! We volgden een stukje van de Olympische Spelen en namen daarna de bus naar South Bank. We wandelden doorheen de marktjes en genoten van de prachtige stad. Rond 18.30uur arriveerde onze trein terug in de sunshine coast. Ik heb ontzettend hard genoten van dit weekend en ik ben heel blij dat ik alweer een stukje van Australië gezien heb! Stay tuned voor een speciaal artikel om mijn eerste maand hier te 'vieren' ;)... PS: GELUKKIGE VERJAARDAG OPA! Ik vind het heel jammer dat ik er niet bij kan zijn om je verjaardag te vieren, maar ik weet dat je dit leest dus zeg ik het via deze weg. Je cadeau krijg je wanneer ik terug in België ben! Nog minder dan twee maand en ik ben al terug. Ik hoop dat mijn verjaardagskaartje goed aangekomen is en dat je er een superleuke dag van maakt! Heeel veeel kusjes en knuffels, Lidewij Vandaag hadden we RYDA-day(Rotary Clubs Fostering Youth Driver Awardness, afkort als RYDA)! Rond 8.45uur vertrokken we naar Caloundra met de bus om er een soort van verkeerslessen te krijgen. De meeste leerlingen in Year 11 zijn 16 of 17 en kunnen dus voor hun rijbewijs gaan. Dit is buiten de internationals gerekend, want wij mogen geen voertuigen besturen. Dit was voor mij geen probleem want ik was wel benieuwd naar de Australische verkeersborden en hun regels voor auto-rijden. We werden in groepen van 30 verdeeld en er waren 6 sessies. Mijn groep startte de dag met een video. We zagen een getuigenis van de ouders en de beste vriendin van een jong meisje dat omgekomen was tijdens een auto-ongeluk. Het was een heel aangrijpend filmpje en het maakte ons meteen duidelijk dat er veel jonge slachtoffers zijn in het verkeer. Vele jongeren die pas hun rijbewijs hebben worden te zelfzeker en zijn minder gefocust op de weg. De vrouw die de sessie gaf vertelde ons dat het allemaal gaat om keuzes maken en op de hoogte zijn van de gevaren van die keuze. De tweede sessie werd gegeven door een politieagent. Hij vertelde een verhaal over een jongen die een testrit met een auto deed en testte hoe snel hij met die auto kon gaan. Hij haalde 180 km per uur, maar hij had er ineens een ferme boete bij en zijn rijbewijs werd ingetrokken. Wat daarna volgde begreep ik niet zo goed. Het ging over 'Demerits points' maar dat was te ingewikkeld om te volgen, omdat ik nog nooit van die term gehoord had. De derde sessie was een persoonlijkheidstest. Ook als passagier moet je op de hoogte zijn van de gevaren en risico's. De vrouw leerde ons dat we als we ons niet comfortabel voelen in de situatie, dit aan de bestuurder moeten melden. Ze gaf ons ook tips over hoe we dat het best aanpakken. Na een korte pauze begonnen we aan de vierde sessie. Er kwam een vrouw praten die zelf een auto-ongeluk heeft overleefd. Ze kan nu wel moeilijk stappen en is verlamd aan haar linkerarm. Het was een zeer droevig verhaal en alweer ging het om een stom ongeluk waarbij de bestuurder te zelfzeker was. De vijfde sessie ging over afleiding en de zichtbaarheid. Aan de hand van proefjes en video's probeerde de man ons duidelijk te maken dat het heel belangrijk is om je ogen op de weg te houden en je niet te laten afleiden. De laatste sessie was buiten. In deze workshop toonden een man en een vrouw dat het belangrijk is je aan de snelheidsregels te houden en op tijd te remmen. We maten de afstand van na hoeveel meter een voertuig tot stilstand komt als het 40, 50, 60 en 80 km per uur gaat. Het was heel indrukwekkend om te zien hoeveel meter verschil dat telkens was. Na deze sessie reden we terug naar onze school en mochten we naar huis. Het was een zeer leerrijke dag ondanks alle vreemde regels en begrippen ;). |
Welcome!Hallo allemaal en welkom op mijn blog! Mijn naam is Lidewij en ik ga voor 3 maanden studeren in Australië. Via deze weg wil ik jullie allemaal op de hoogte houden van mijn avonturen.
Archieven
August 2019
|