Wat een tof weekend alweer! Zaterdag sliep ik lang uit en ik was heel blij dat ik mij beter voelde. Ik had nog steeds een beetje hoofdpijn maar het ging al veel beter. Na het ontbijt gingen Marlene en ik naar Sunshine Plaza, want haar oplader voor haar gsm was kapot. We namen de bus naar huis en Ange voerde ons naar Mooloolaba Beach, waar we genoten van het prachtige weer. We vonden er ook een leuke souvenirshop, waar we allebei een paar toffe dingen kochten. Later die avond aten we avondeten bij Bailey thuis. Het was supergezellig. Zondag gingen G en ik naar Seaworld in Mooloolaba. We hoopten er ook met de haaien te kunnen snorkelen, maar eerst liepen we door heel het park. Het was echt heel leuk om nog eens te doen, want het was voor beiden geleden sinds onze kindertijd. We waren de enige pubers tussen allemaal kleine kindjes maar wij vonden het minstens even tof als hen. We woonden een zeehonden-show bij en het was supergrappig. Na de show gingen we naar de receptie om informatie te vragen over het snorkelen met de haaien. Jammer genoeg moest je 18 zijn of begeleid door een volwassene. We geven echter niet op, we komen sowieso terug met een volwassene ;). Na Seaworld gingen we samen met Ange naar Caloundra Beach. Het is er veel minder druk dan Mooloolaba en er zijn ook veel minder toeristen. We aten een ijsje met zicht op zee en reden terug naar huis. Toen we thuis waren, speelden G en ik een spelletje; bean boozled. Het is een spelletje waarbij je verschillende soorten snoepjes hebt waarvan je de smaak niet weet. Je draait aan een rad en je eet het snoepje met de kleur dat de pijl aanwijst. Ofwel heb je een lekkere smaak ofwel een hele vieze. Het was supergrappig om te doen. Nadien kwamen er 2 vrienden van Ange langs. We gingen samen op pokémonjacht [ja ik weet het, iedereen doet mee aan deze hype en ik kon er niet onderuit ;)]. Toen ze na een uurtje weer weg waren, speelden we ons spelletje verder, maar deze keer speelden Ange en Bailey mee. Marlene en Bailey hadden altijd de lekkere en Ange en ik de vieze ;). Ange kookte intussen ons avondeten. Het was Indisch en echt heel lekker! We gingen nog even wandelen en profiteerden van het nog warme weer en de prachtige omgeving. Volgend weekend ga ik met Laura naar Brisbane. Ik kijk er zo naar uit! Maar eerst is het nog een weekje school. Ik geniet echt van elke seconde en zelfs naar school gaan is top! Toodles en tot de volgende!
2 Comments
Mijn derde schoolweek zit er alweer op. Al heb ik mijn week niet echt goed kunnen afsluiten...
Maandag was een doodgewone schooldag waar niet zo veel speciaals gebeurde. Het was alweer flink afgekoeld en we haalden hier geen 20 graden. Dinsdag hadden we assembly. Dit is eigenlijk een bijeenkomst met al de studenten van year 11. We hebben dit elke dinsdag en er komt dan iemand vertellen wat er op het programma staat de komende week. Volgende woensdag gaan we naar Caloundra om er verkeerslessen bij te wonen. Hier in Australië kan je vanaf je 16 jaar beginnen autorijden. Ik mag hier niet autorijden van mijn organisatie (en ik zou het ook niet doen als ik zou mogen) maar zo een verkeersles is altijd interessant. Op dinsdag eindigen mijn lessen altijd vroeger; om 13.15uur mag ik al naar huis. Omdat ik dan een hele tijd alleen thuis ben, ging ik een stukje lopen rond het meer rechtover mijn huis. Het is zo mooi! Woensdag was er ook niet veel gebeurd. Ik wacht nog steeds op een antwoord van de directrice, want ik had gevraagd om van klas te veranderen voor Engels. Vandaag had ik 2 lessen Engels en het is zo makkelijk dat ik meestal gewoon mijn huiswerk maak tijdens de les. Ik heb ook al 3 dagen niet gezwommen want het is hier zo koud. Ons uniform heeft alleen een short en ik ben altijd blij als ik thuis kom, want dan kan ik een lange broek en een dikke trui aandoen. Het zwembad is in openlucht en echt te koud voor mij. Hopelijk verandert het weer snel :(. Donderdag hebben we bij Aquatic Practices geleerd hoe we moeten vissen. Het was mijn eerste keer en ik weet niet goed wat ik er nu van moet vinden. Langs de ene kant is het saai, al dat wachten en stilstaan; maar langs de andere kant is het rustgevend; het geluid van de golven en de meeuwen gunt je een momentje voor jezelf en je eigen gedachten. Op donderdag is ook 'late night shopping'. Dit wil zeggen dat de winkels tot 21 uur open zijn. Op andere dagen sluiten ze al om 17 uur. Ik ging met Laura, een Duits meisje die hier al 6 maanden is en ook mijn zwemtrainingsmaatje, naar Cotton Tree. Dat is een mini-shopping center en er is een winkel waar ze badpakken en zwembroeken verkopen. Laura en ik houden allebei van Funkita, een merk dat hier veel goedkoper is en waar in België amper 3 shops van zijn. We kochten allebei een badpak en ik hielp Laura een sportbikini kiezen. Daarna gingen we naar Sunshine Plaza, dat grote shopping center waar ik jullie al over verteld heb. We kochten een paar schoolspullen en namen daarna de bus naar Kawana Shoppingcenter, omdat er van daaruit wel bussen reden naar onze huizen. Het was intussen al 19 uur en pikdonker. Laura moest de andere richting uit dus ik zou alleen naar huis moeten. Ik had dit nog nooit gedaan want meestal ben ik samen met Marlene en als het donker is, vragen we aan Ange om ons te komen halen. Laura had opgezocht waar ik moest afstappen en om zeker te zijn vroeg ik aan de buschauffeur om mij te zeggen wanneer we aan mijn busstop waren. Ik was toch wel een beetje bang maar Klara, een ander Duits meisje uit Year 10 moest dezelfde bus nemen. Zo was ik toch niet heel de tijd alleen. Ze stapte een paar haltes vroeger af dan mij, maar ik begon de weg te herkennen want ik fietste langs deze weg naar school. Ik zag Aldi en ik wist dat ik nu bijna moest afstappen. De bus reed echter door en ik vond het nogal raar. Een paar minuten later zei de buschauffeur dat dit mijn halte was. Ik stapte opgelucht uit. Maar mijn opluchting veranderde in paniek want ik was niet aan mijn normale busstop. Ik wandelde even terug om te kijken of ik mij niet vergist had maar ik had gelijk, ik was niet waar ik moest zijn. Ik wist even niet wat ik moest doen en ik had echt schrik; ik was in een vreemd land, het was pikdonker en ik beheers de taal niet eens perfect. Er was trouwens niemand meer op straat op dit uur. Ik besloot om G een (licht panikerende) sms te sturen omdat ik Ange niet ongerust wou maken. Ik wandelde intussen in de richting waar ik dacht dat Aldi was, misschien wist ik van daar wel mijn weg. Ik stak de straat over en plots wist ik waar ik was. Ik was hier dinsdag voorbij gelopen! Ik was aan de andere kant van het meer, maar ik wist mijn weg naar huis terug. Ange belde me, maar ik vertelde haar dat alles oke was. Eenmaal thuis gaf ze me meteen een knuffel, ze was heel blij dat ik veilig thuis was. We keken nog een aflevering van Teen Wolf en ik kroop vroeg in bed want ik was heel moe. Vrijdag stond ik op om 4.15uur, want ik wou mijn nieuw badpak uittesten op de ochtendtraining. Ik voelde mij helemaal niet zo goed maar ik had mijn vriendin beloofd om te komen. De training eindigde om 7 uur en ik fietste terug naar huis want ik had geen zin om nog 2 uur te wachten voor de school zou starten. Ik had het ijskoud en wou zo rap mogelijk naar huis. Het liefst van al wou ik terug naar bed, want ik was doodmoe en ik had hoofd- en keelpijn. Vandaag was Athletics Day en we moesten niet in uniform komen maar in een specifieke kleur; ik moest ik het blauw en Marlene in het rood. Met mijn dikke trui, lange broek en jas fietste ik terug naar school. Ik wist niet goed wat ik van deze dag moest verwachten maar ik hoopte dat het leuk zou worden. Jammer genoeg was het helemaal niet tof. Geen enkele international had echter loop- of sportkleren aan, wat dus betekende dat niemand deel nam aan de 'wedstrijden'. Ik voelde mij helemaal niet goed en besloot om te vragen of ik naar huis mocht gaan. G ging mee met mij want ze vond het net als ik echt saai. Thuis kroop ik direct in mijn bed en viel in slaap. Ange is blijkbaar even langsgekomen om te kijken hoe het met mij gaat, maar ik sliep dus ik had haar niet gehoord of gezien. Ik had 3 uur geslapen en voelde mij al veel beter. Ik had nog steeds hoofdpijn maar ik was niet meer moe. We gingen naar Bailey want Ange zou later thuis zijn. We amuseerden ons buiten en keerden rond 22 uur terug naar huis. Ik ging direct naar bed want ik wou beter zijn voor het weekend. Hopelijk voel ik mij snel beter en wordt het alweer een topweekend! Wat een druk weekend alweer! Ik heb amper tijd gehad om iets te schrijven, maar uitstel is geen afstel. Het begon allemaal zaterdag om 4.30 uur. Ik moest vroeg uit mijn bed om op tijd op de ochtendtraining te zijn, die om 6 uur zou starten. Ik vertrok om half 6 met mijn fiets en ik vond het best wel eng, want het was pikdonker en veel straatverlichting was er niet. Na een training van 2 uur fietste ik uitgeput naar huis. Het was een zware training, vooral omdat het zo vroeg was. Ik bleef eventjes aan het meer rechtover mijn school zitten, want daar was een roeiwedstrijd aan de gang. Het was heel leuk om naar te kijken. Rond 9 uur was ik thuis en Ange maakte een heerlijk ontbijt voor mij klaar: eggs on toast. Dit is gebakken brood met een ei bovenop en het smaakte zeer goed! Nadat ik klaar was met eten vertrokken we met ons drietjes naar Mooloolaba beach. Normaal brengt Ange ons met de auto als we naar de zee willen, maar omdat ze niet altijd tijd heeft, wouden we de weg leren kennen met de fiets. Het duurde ongeveer een halfuurtje om er naartoe te rijden. Om 11 uur voerde Ange ons naar Brad's huis. Brad zou ons meenemen naar een heel mooi natuurpark om er samen met Bailey en Denbie een wandeling te maken. Hij was nog even bij een vriend, maar zou elk moment thuis komen. Ange kon niet mee. Ze had een afspraak bij de kapper want vanavond ging ze naar een feestje. Terwijl we wachtten op Brad, speelden we een paar spelletjes. Het was intussen al 27 graden, G en ik hadden het echt al warm gekregen terwijl Denbie en Bailey het niet eens zó warm vonden. Zij hebben in hun zomer namelijk temperaturen van meer dan 40 graden. We zaten intussen al 2 uur op Brad te wachten, hij bleef nu wel heel lang weg. Denbie en ik besloten dan maar om in hun zwembad te duiken, want de temperatuur was intussen opgelopen tot 29 graden en ik hield het echt niet meer uit. We zaten 10 minuutjes in het zwembad toen Brad thuiskwam. Hij heeft zich wel 5 keer geëxcuseerd bij G en mij omdat hij zo laat was en het nu de moeite niet meer was om te vertrekken, het was inmiddels al 15 uur en we moesten een eindje rijden naar het park. Brad besloot om ergens anders heen te gaan. Buderim Forest Park was een ander natuurpark dat dichterbij gelegen was en het leek een beetje op Kondalilla. Het was volgens Brad minder mooi dan het andere natuurpark dat we normaal gingen doen, maar het was beter dan niks. Intussen weet ik wel al dat de Aussies hun natuur niet zo spectaculair vinden terwijl G en ik als Europese meisjes onze ogen niet geloven, dus ik wist wel dat het park mooi ging zijn. En gelijk had ik wel; ik vond Buderim Forest prachtig, we wandelden precies in het regenwoud. Het leek inderdaad op Kondalilla, maar toch was het anders. Op het einde was er een waterval met een meertje waar je in kon zwemmen. Het was ijskoud maar ik had het zo warm dat ik er gewoon indook. Denbie ging met mij mee en G, Bailey en Brad bleven aan de kant zitten. Na de wandeling reden we door naar Mooloolaba beach om er iets te eten of te drinken. Brad dronk een koffie en wij gingen met ons vieren op stap op zoek naar ijsjes. We vonden een ijssalon en ik zag dat ze ook Belgische wafels serveerden. Op mijn aanraden namen we allemaal een wafel. Iedereen vond hem zo lekker en dat maakte mij wel blij :D. Om 17 uur werden we thuis afgezet, maar Ange bracht ons bijna onmiddellijk terug weg. Ze zou zoals ik al zei naar een feestje gaan en we zouden allemaal logeren bij haar vriendin, die ook naar het feestje zou gaan. Maels (dit is haar afgekorte naam, ik kan me haar echte naam niet eens meer herinneren) en haar man hadden zelf ook 2 uitwisselingsstudenten: Leo uit Luxemburg en Nicholas uit Chili. De volwassenen vertrokken naar het feestje en G en ik keken samen met de jongens naar een film. We hadden niet veel geslapen die nacht en G en ik waren al vroeg wakker. We gingen allemaal samen naar het strand om te ontbijten en intussen leerden we de jongens beter kennen. Na het ontbijt keerden we terug naar huis. Ik was best wel moe en ik legde mij in de zon in Ange's tuin. Het was alweer heel warm en we wouden niet binnen zitten. G viel buiten zelfs in slaap omdat ze zo moe was. Om 17 uur reden we naar Bailey en Denbie. We zouden samen eten want Brad was niet thuis. We speelden heel veel Uno, keken horrorfilms en hadden zoals altijd veel plezier. Rond 21 uur keerden we terug naar huis. We waren alledrie heel moe en het was een druk, maar geweldig weekend. De volgende dagen wordt het weer iets frisser (geen 20 graden meer) maar dat is oké. Mijn derde week hier kan beginnen! Eindelijk kan ik nog eens iets afvinken op mijn checklist: surfen! Ik heb al vegemite en tim tams geproefd, en nu heb ik ook echt gesurfd! En niet zomaar peddelen in het zwembad. Nee, vandaag verzamelden we aan Bokarina Beach om in de zee te gaan. Hopelijk zou het water niet te koud zijn, want ik had geen wetsuit en ik had geen idee of het water warm of koud zou zijn. We krijgen allemaal een 'rashie' , dat gele truitje dat je zal zien op de foto's, en we haalden een surfboard. We werden in twee groepen verdeeld en oefenden eerst op het strand hoe we moesten rechtstaan. Daarna mochten we echt het water in en het duurde even voor ik echt kon rechtstaan op het board maar oefening baart kunst en na veel vallen en opstaan is het mij 2 of 3 keer gelukt om effectief recht te staan. Mijn knieën zagen heel rood en intussen staan ze vol blauwe plekken, maar het was het waard. Eens je begonnen bent met surfen wil je niet meer stoppen. Je moet en zal rechtstaan op het board. Je blijft en blijft proberen. Dit was mijn eerste surfles maar ik vond het zo tof! Ik zou dit een hele dag kunnen doen. Na school ging ik met Marlene, Lilly, Carina en Leonie terug naar het strand. We gingen in de zee en iedereen keek vol ongeloof naar ons. "Zitten die meisjes nu echt in het water? Het is ijskoud!" Je zag het hen zo denken. Nochtans, het water was zalig! Vandaag heb ik ook voor de tweede keer met mijn familie geskyped. Ik ben altijd heel blij als ik hen zie! Oma en opa, ik wil jullie even bedanken voor het volgen van mijn avonturen en ik mis jullie heel hard. Ik ben blij dat ik jullie vandaag gezien heb! We gingen 's avonds nog langs bij Brad en zijn kinderen om samen te eten. Het werd een supergezellige avond. Ik kroop vroeg in mijn bed want morgenvroeg (en in bedoel heeel vroeg, 4.30 uur opstaan) heb ik ochtendtraining in het zwemteam. Het wordt een lange, goedgevulde dag, maar later meer daarover ;). Liefs, Liddy Hallo daar!
Hier volgt een verslag van de voorbije 3 schooldagen. Er gebeurt wel elke dag iets, maar niet genoeg om er een heel blogbericht over te schrijven. Maar alle kleine dingen samen, maken een groot verhaal ;). Ik begin met maandag, de dag van mijn trial. Eerst moest ik natuurlijk nog naar school en ik begin mij al heel goed thuis te voelen daar. Ik weet alle gebouwen ongeveer zijn (iets wat mij in het begin onmogelijk leek), ik heb al een paar internationale vrienden maar ook Australische, en de taken die ik krijg gaan heel vlot. Mijn eerste vak was biologie, maar de leerkracht was afwezig dus moesten we aan onze taak werken die we de vorige les gekregen hadden. Daarna had ik Aquatic Practices. We hebben alle delen van een boot geleerd en de basistermen zoals portside en starboard (links en rechts). Na deze les had ik Pysical Education en we speelden weer waterpolo. Dit is mijn favoriete les om 2 redenen: 1) dit is een les waarbij maar 4 internationale studenten zitten, al de rest is Australisch. Je moet dus wel met hen praten als je vrienden wilt maken. Je moet ook veel samenwerken, en zo leer je de studenten kennen op een 'speelse' manier. 2) ik begin steeds beter te worden in waterpolo. In het begin kon ik zelfs geen bal vangen met 1 hand, maar nu lukt het mij al om te passen naar andere leerlingen ;). Na waterpolo had ik Engels, maar ik ga vragen of ik van klas kan wisselen. Ik zit samen met de Brazilianen en de Italianen, en eerlijk, hun Engels is veel minder goed dan mijn Engels. Ze doen hum best, maar praten meer Italiaans dan Engels. Ik denk dat deze klas een beetje onder mijn niveau is en omdat ik hier maar 3 maanden ben en echt aan mijn Engels wil werken, wil ik mijn tijd niet verspillen en nieuwe dingen leren. Dus hopelijk kan ik nog veranderen. Ik bleef op school samen met Laura, een Duits meisje dat hier al 6 maanden is, omdat wij samen een trial gingen doen voor in de zwemclub te kunnen trainen. Omdat we al ervaring hadden als zwemsters, mochten we meteen meedoen met de rest van de groep. De eerste drie kwartier was 'Landtraining'. Dit waren allemaal oefeningen voor stabiliteit en vormspanning, maar ook om je spieren los te maken. Zo moesten we een paar toertjes rond het voetbalveld lopen en veel springen. Ik was al moe voor ik in het water dook, maar ik wou de Australische zwemmers echt volgen en ik wou de coach tonen dat ik meekon. Ik denk dat ik een goeie indruk naliet want ik mag terugkomen. Het was echt magisch hoe we in openlucht trainden terwijl de zon onderging. Eenmaal thuis deed ik niet veel meer want ik was best wel moe. G en ik keken nog een paar afleveringen van teen wolf en gingen dan naar bed. Dinsdag had ik maar 3 lessen dus mocht ik vroeger naar huis. De eerste les was wiskunde, en we deden voort met 'Data'. De tweede les was Aquatic Practices. Deze les was heel tof, want we haalden de boten uit en de leerkracht leerde ons hoe we onze boot helemaal moesten klaarmaken voor we mochten varen. Vandaag was het enkel op het land, maar binnen een paar weken mogen we zelf de boot besturen op zee! Hierna had ik weer waterpolo. Ik heb het al gezegd, maar deze les is echt mijn favoriet. In het begin bleven de Australische studenten een beetje weg van ons, maar nu kom ik al heel goed overeen met de meisjes in deze les. Voor het eerst hebben ook de jongens contact gezocht met mij en telkens als ik zeg dat ik van België kom, zijn ze altijd heel verbaasd. Één van de jongens leerde mij een speciale handshake die ik voortaan moet doen als ik hem tegenkom ;). Na waterpolo ging ik naar huis en ging ik een stukje lopen. Het was heerlijk weer, ik ben zelfs verbrand! Ik zette mij buiten voor mijn huiswerk en om 6 uur gingen we naar vrienden van Ange, ze hadden ons uitgenodigd voor een BBQ. Ik kan niet geloven dat het hier winter is, ik loop hier in t-shirt en short en ik ben uitgenodigd voor een BBQ. Het is allemaal zo anders, maar in een positieve manier. Het huis waar de BBQ doorging was immens. Zo een groot huis had ik nog nooit gezien! Ze hadden zicht op een groot meer, een boot, een zwembad met een glijbaan die doorheen een soort van rots ging, een eigen bar, een eigen fitness,... Ik kon mijn ogen niet geloven. Ze hadden ook 2 honden en G en ik hielden ons meer met hen bezig dan met het politieke gesprek dat tussen de volwassenen aan de gang was. Woensdag dan bleef G thuis van school omdat ze zich niet zo goed voelde. Ik had vandaag Biology, Maths en 2 lessen English. Normaal gezien had ik daarna zwemtraining maar ik ben niet geweest want ook ik voel mij niet supergoed. De voorbije dagen was het echt koud, ik denk dat we daardoor ziek werden. Voorlopig is het nog niet zo ernstig en ik hoop dat het dat ook niet wordt. Mijn 2e week is alleszins al goed gestart en ik probeer te genieten van elke seconde die ik hier meemaak. Tot de volgende! Hallo allemaal!
Ik ben al een week in Australië... Wat gaat de tijd snel! Zoals beloofd is hier het verslag van onze activiteit. :) Het was eigenlijk echt een mooie dag zonder regen en met af en toe zelfs zon. Ik had wel een beetje spijt dat we nu niet naar de zoo gingen om kangoeroe's en koala's te spotten. Maar Ange had een andere activiteit in gedachten, die ook heel leuk ging worden... Ange, G en ik sliepen alledrie uit en Ange was het huis een beetje aan het opruimen. G en ik wouden gaan lopen maar Ange zat juist in de douche dus we legden een briefje dat we gaan lopen zijn. We wouden juist vertrekken toen er op de deur werd geklopt. We deden open en voor ons stonden Ange's tante en nonkel. Wij wisten niet goed wie zij waren en zij wisten niet zeker of wij nu 'haar studenten' waren of niet. Dit was echt heel awkward en we waren opgelucht toen Ange uit de douche was. Ze begonnen met hun drieën een gesprek dat wij heel moeilijk konden volgen (zij komen uit Nieuw-Zeeland en hebben een heel ander accent). G en ik hadden nog steeds onze loopkleren aan en wisten niet goed wat wij nu moesten doen; konden wij nu vertrekken want wij deden toch niet echt mee aan het gesprek of was het onbeleefd om zomaar weg te gaan nu er gasten waren. Na lang twijfelen besloten we dan toch maar om Ange te vragen of het oke was als wij gingen lopen. Dit was geen probleem voor haar dus G en ik gingen naar buiten. Niet ver van waar we wonen, staan een aantal fitnesstoestellen en G en ik besloten om onze eigen workout te doen. Het was superfun om te doen en voor herhaling vatbaar! Na onze workout reden Ange en ik naar het strand waar we vrijdag surfles zouden hebben. De golven waren supergroot en perfect om te surfen. Ik kijk er echt al naar uit en hopelijk zit het weer dan een beetje mee. Na ons middagmaal pikten we Bailey en Denbie op bij hen thuis omdat zij meegingen met ons. Ange wou ons meenemen naar de bowling! Het was de ideale avondactiviteit omdat het regende en we anders toch maar thuis zouden zitten. Maar eerst speelden we samen Uno, omdat Denbie dat zo leuk vindt. We hadden zoveel plezier tijdens het bowlen, vooral omdat G niet echt goed was in dit spel ;). Ze gooide de bal meer in de goot dan op de baan. Het was heel leuk om na een week Denbie terug te zien, ze is zo lief! Ze had een tekening voor mij, Ange en G gemaakt en ze geeft ons superveel knuffels. Nadat we Denbie en Bailey thuis hadden afgezet, keken we thuis nog een paar afleveringen van Teen Wolf, onze nieuwe favoriete serie :D. We kropen niet al te laat in ons bed want de volgende dag zouden we weer school hebben. Ik start dan mijn tweede week en ik begin eindelijk mijn weg al te kennen op school. Morgen doe ik ook de trial voor in het zwemteam te gaan. Ik heb al 2 maanden niet meer getraind, maar daar gaan we morgen verandering in brengen! Tot de volgende! Om 6 uur 's ochtends ging mijn wekker af. Ik moest een uur vroeger opstaan want ik had Aquatics deze ochtend. Omdat deze les meer tijd inneemt dan andere lessen, starten ze vroeger zodat wij genoeg tijd hebben om nieuwe dingen te leren. Het regende en het was alweer heel koud (toch te koud om in een short naar school te gaan). Zelfs de Ausies geven het toe; het is een zeer koude winter, één van de koudste in jaren. Dat houdt hen niet tegen om in korte mouwen rond te lopen of te gaan zwemmen in het openluchtzwembad.
We begonnen met een 'zwemtraining'. Iedereen moest 450 meter zwemmen; eerst 50, dan 2 keer 100 en dan 200 meter. Zo konden de coaches zien wie de goeie en de minder goeie zwemmers waren. Toen we klaar waren gaf de coach ons een nummer. Als je nummer 1 had, was je een minder goeie zwemmer, als je 2 had was je een gemiddelde zwemmer en als je 3 had, was je een goeie zwemmer. Ik had nummer 3 ;). Alle nummers 1 werden samen in één baan gezet, net zoals de nummers 2 en 3. Het was grappig om te zien dat alle nummers 3 een zwembril hadden en de meisjes een badpak of een sportbikini. Bij de meisjes met nummer 1 ging het meer om de bikini dan over de zwemstijl ;). De coaches haalden de surfboards uit en leerden ons hoe we moesten peddelen op het board. Dit was heel gemakkelijk maar volgende week gaan we naar de zee om daar te oefenen. Ik kijk er al naar uit! Na Aquatics werden alle leerlingen naar een zaal gebracht. Er zou een ceremonie gehouden worden voor de aboriginals om ons respect voor hen en hun cultuur te tonen. Er kwam een aboriginal praten over de aboriginalgeschiedenis. Na zijn verhaal speelde hij een stukje op een didgeridoo. Ik had nog nooit iemand op dat instrument zien spelen, maar ik had het wel al eens gehoord. In het echt is het toch anders en het is indrukwekkend wat die man allemaal kon! We moesten ook allemaal opstaan om het australische volkslied te zingen. Dit was heel grappig want je zag alle internationale studenten een beetje onwennig naar elkaar kijken en om niet te hard op te vallen, mompelden we een paar woorden [niet de juiste, maar we deden ons best ;) ]. Na de ceremonie had ik gewoon nog twee uur les: eerst Mathematics en daarna Biology. Ik heb een taak gekregen voor beide vakken en het ziet er niet gemakkelijk uit. Na school fietste ik naar huis in de regen en toen ik thuis kwam trok ik meteen een warme trui en een lange broek aan. Het blijft me verbazen hoe koud het hier kan zijn. G was naar het shoppingcenter met een ander Duits meisje en Ange was nog steeds op haar werk, wat dus betekende dat ik het huis voor mij alleen had. Ik maakte het gezellig en deed een beetje huiswerk. Het was intussen heel hard beginnen regenen en het weer deed mij aan België denken. Het was al bijna de hele dag non-stop aan het regenen. En hard. G had pech en zat in die regenbui met haar fiets en toen ze thuiskwam, was ze helemaal doorweekt. Ange had vandaag een feestje dus ze vroeg ons of we bij Bailey thuis wouden logeren. Bailey was alleen thuis omdat Brad om de week op een andere locatie moet werken en omdat dat nooit bij de deur is, blijft hij daar dan ook. Hun ouders zijn gescheiden en Darcie en Denbie logeerden bij hun mama. Ange zou pizza bestellen voor ons en we konden films kijken en videogames spelen, hoewel dat meer Bailey zijn ding is dan dat van G en mij ;). We keken samen naar Wolf Creek 2 en gingen niet al te laat naar bed want G en ik waren al vroeg wakker. De volgende dag zouden Ange, G en ik naar een soort zoo gaan waar ze kangoeroe's, koala's en andere vreemde beesten hebben. Er was wel één probleem: de zoo was buiten en het regende heel hard. Zo zou er helemaal niks aan zijn maar Ange had een ander idee: ze wou ons afzetten aan Sunshine Plaza, een enorm shoppingcenter met ruim 220 winkels en een cinema. Daar zeiden G en ik geen nee tegen ;). Na de shopping gingen we naar huis en deden we zoals alle andere studenten braafjes ons huiswerk. Het werd een rustige avond waarbij we binnenbleven door de regen. We hielden met ons drietjes een horrorfilmmarathon. De films waren supergoed en er werd veel gegild ;). Morgen ziet het er naar uit dat het blijft regenen dus we kunnen nog steeds geen buitenactiviteit doen. Morgen volgt een verslag van wat we dan wél gaan doen... :D XOXO Lidewij Hallo iedereen!
Gisteren is er niet zo veel gebeurt op school. Dat is de reden waarom is niks geschreven heb. Het was een schooldag zoals een ander maar wel heel anders dan in België. Ik had voor de eerste keer Engels en dit heb ik samen met enkel internationale studenten. We moeten tegen volgende week woensdag 100 pagina's gelezen hebben, wat echt nog haalbaar is. Voor sommingen is dit heel moeilijk, maar ik ben gewoon om Engelse boeken te lezen dus die 100 pagina's moeten wel lukken. Na Engels had ik Biology en samen met een paar Italiaanse meisjes waren we hopeloos opzoek naar het lokaal. De school is 1 grote doolhof hoewel ik somminge gebouwen nu wel al weet zijn. Een Australische jongen passeerde ons en ik zag hem naar ons kijken. Hij stapte naar ons en vroegen of we hulp nodig hadden. Blijkbaar is het zo duidelijk dat wij nieuw zijn hier ;). De les begon meteen met een preek van de leerkracht (gelukkig niet voor ons). De studenten waren blijkbaar een taak vergeten maken die ze voor de vakantie meekregen. Alle internationale studenten hadden totaal geen idee waar het over ging maar na de les is hij zich wel komen excuseren bij ons. Na school kwam Bailey langs bij ons. Dinsdag vertelde Brad ons dat er een film bestaat over een waargebeurd verhaal in Australië. Hij zou nogal eng en wreed zijn maar G en ik wouden hem wel eens zien. Vandaag leek ons de perfecte dag want Ange zou later thuis zijn en ze wou eigenlijk niet dat we hem keken omdat er nogal veel bloed aan te pas komt. Toch namen we G's laptop en keken we met ons drieën naar de film. Ik kan Ange geen ongelijk geven, het is een wrede film en zeker omdat het waargebeurd is. Je moet hem maar eens opzoeken: Wolf Creek. Het eerst half uur is best wel saai en kan je eigenlijk doorspoelen omdat het niet zo interessant en belangrijk is om de rest van de film te kunnen volgen. Vandaag dan was het superkoud. Het was 11 graden in de ochtend en G en ik hadden echt koud op onze fiets in onze uniformshort. Het eerste uur had ik studie in de bib en het tweede Physical Education. We zouden waterpolo spelen in het zwembad naast de school. Carlotta (een Italiaanse studente) en ik hadden er helemaal geen zin in, aangezien het koude weer. Eens we in het water waren wouden we er niet meer uit! Het was 27 graden en dus beter in dan uit het water. Het was een hele leuke manier om zo de Australische studenten beter te leren kennen. Ze waren zo lief en vriendelijk! Met mijn nat haar vertrok ik naar Mathematics en ik had het intussen alweer heel koud gekregen. De ausies lopen hier gewoon in t-shirt en short en lijken niks van de koude te merken. De wiskunde was heel simpel, ik had het allemaal al gezien en was zelfs aan het twijfelen om te vragen of ik naar de zwaardere wiskunde mocht. Ik hou het toch maar op maths B (de middelmatige) en het is misschien wel een goeie herhaling voor in België in september. De laatste les was aquatic practices. Ik wist zelf niet wat dit inhield maar blijkbaar leer je hier hoe je een boot moet besturen, knopen leggen, de waterkwaliteit meten,...dat soort dingen. Het lijkt me een superinteressant vak. De leerkracht had geen zin om les te geven vandaag dus nam hij ons mee voor een wandeling. Hier is dat blijkbaar normaal dat als ze ergens geen zin in hebben, dat ook absoluut niet gaan doen. Wij vonden dit helemaal niet erg en gingen met veel plezier mee op wandeling. Het eerste wat ik deed als ik thuiskwam was een lange broek en een sweater aan trekken. Bailey zou ons meenemen naar de shopping want G en ik hebben nieuwe rugzakken nodig. Onze laptop moet elke les mee en onze tas was te klein daarvoor. We namen de bus naar Kawana Shopping world en vonden meteen wat we zochten. Er was ook een supermarkt en G had het geniale idee om Tim Tam's te kopen (zoek maar eens op google, als je niet weet wat dat is). We moesten ook nog altijd vegemite proeven dus ik stelde voor om Ausie night te houden. We wouden een aantal typisch Australische gerechten proeven vanavond. Zo gezegd, zo gedaan. Thuis proefden we Vegemite en Tim Tam's. De Vegimite was zelfs slechter dan ik dacht en het duurde drie Tim Tam's voor ik doorhad hoe het moest. Die Tim Tam Slam is moeilijker dan gedacht ;). Morgen heb ik Aquatics om 7.40 uur dus ik kruip vandaag vroeg in bed. Waarschijnlijk gaan we zwemmen dus hopelijk is het niet zo koud als vandaag. Tot het volgende blogbericht! Hi guys! Vandaag heb ik mijn tweede schooldag gehad. Ik hoopte eerlijk gezegd dat het niet terug zoals gisteren zou worden, want al dat zitten en niks doen was maar saai. Het klinkt misschien raar maar ik hoopte stiekem dat ik echt les zou krijgen vandaag. Ik kijk echt uit naar de dag dat ik de Australische studenten kan ontmoeten. Maar eerst moesten we dus nog een dag met de internationale studenten doorbrengen. G en ik reden met de fiets vandaag. We hadden de weg al 1 keer met Ange gefietst en hopelijk herinnerden we hem nog. We maakten ons eigenlijk meer zorgen over het weer dan over de route. Het zag er koud uit en ons uniform heeft enkel een short en we mogen geen jas aandoen, enkel de trui van de school. We vertrokken op onze fietsen en kregen al spijt dat we onze trui aangedaan hadden, zo warm was het! Het was bijna 20 graden en hadden zelfs eigenlijk onze zonnebril moeten meenemen. We arriveerden optijd school zonder fout gereden te hebben en we fietsen een stukje samen met 2 andere uitwisselingsstudenten. Toen iedereen in ons lokaal was, kregen we te horen dat we een test moesten afleggen. We kregen een blad en moesten een essay schrijven over een grafiek en zo konden ze onze 'English writing skills' testen. Na een halfuur moesten we afgeven en kregen we nog een blad. Iedereen moest al schrijvend zijn menig geven over de vraag: moeten alle studenten een vreemde taal leren?. Het was niet zo heel moeilijk en na de test mochten we buiten zitten. Het was intussen erg warm geworden en even dacht ik zelfs dat ik zou verbranden in de zon! Na een tijdje werden we naar binnen geroepen want Vicki had een mededeling. Onze timetables waren klaar en we zouden, als iedereen zijn rooster had, naar de les mogen gaan. Ik was zo benieuwd naar mijn vakken! Na het uitdelen bleek dat meer dan de helft een oncompleet lessenrooster had of zelfs geen. Ikzelf had er ook nog geen. Het oplossen daarvan duurde een hele tijd en we zaten weer gewoon niks te doen. Na een halfuur maakte Vicki de zaal stil en zei dat iedereen die nog geen rooster had moest meekomen. We pakten onze spullen en volgden haar naar buiten. We moesten naar de office gaan en vragen naar een zekere Miss Allen. Daar aangekomen moesten we wachten in een zaal. Er passeerden een aantal mensen en ze waren allemaal geïnteresseerd in de internationale studenten. Ze probeerden woorden en zinnen in onze taal te zeggen en het was best wel grappig. Niet veel later kwam er een vrouw binnen met onze lessenroosters-eindelijk! Tot mijn verbazing werd ik in year 11 geplaatst en niet in year 10 zoals we geregeld hadden (year 11 staat gelijk met het 5e middelbaar hier en year 10 dus met het vierde). De vrouw zei dat als ik het te moeilijk vond, ik in year 10 kon geplaatst worden maar ik wil year 11 wel proberen :). Over 5 minuten had ik mijn eerste les. Ik was 1 van de enigen die les had, de anderen hadden nu pauze of geen les. Ik moest mij naar het Lo-lokaal begeven want ik had Health and Physcial Education. Maar waar was dat gebouw ookal weer... Een zwitsers meisje waar ik al goed mee overeen kom had geen les en wou wel met mij meelopen. Na 10 minuten hadden we eindelijk het juiste lokaal gevonden. Ik had blijkbaar les in een gewoon lokaal. De regeling van de Lo-lessen is zeer ingewikkeld maar het komt erop neer dat de leerkracht meerdere klassen tegelijk heeft en met 1 of 2 klassen effectief gaat sporten; de andere klassen hebben dan aan een soort studie, zoals dat in België heet. Dit was dus nu het geval en ik moest verschillende vragen oplossen over de spieren en dat soort dingen. De leerlingen lijken helemaal niet geïnteresseerd in de les. Ze zitten op hun gsm of hun laptop, ze luisteren muziek,... Het meisje naast mij, Ella, was zelfs aan het zingen voor heel het lokaal. Ze waren nogal luid en waren met alles bezig, behalve met hun les. Samen met een andere uitwisselingsstudent, Carlotta uit Italië, heb ik wel braafjes de taak gemaakt ;). De leerkracht kwam nadien even bij ons om te vragen hoe het was en vanwaar we kwamen enzo. Na de lunch had ik vrij, maar ik moest wel op school blijven. De meeste leerlingen gaan dan naar de bib, dus dat ik wat ik dan ook maar deed. Om 2.50 uur mocht ik naar huis, maar ik moest alleen fietsen want G had haar lessenrooster nog steeds niet en mocht dus al naar huis. Ik hoopte dat ik niet verloren reed en veilig terug thuis zou raken. Op één of andere manier is het mij gelukt om Ange's huis te vinden en toen ze thuis kwam vertelden G en ik uitgebreid over onze dag. Bailey stuurde me om te vragen of we langs kwamen en daar zeiden we geen nee tegen. Ange nam eten mee en kookte dan ook inneens voor Bailey en Brad. Bailey nam ons mee naar een plaats bij het meer en terwijl de stad donker werd en alle lichten aangingen leerden we hem een paar Duitse woorden en zinnen. Hij leerde ons dan ook een beetje 'Australian Slang' wat eigenlijk woorden of zinnen zijn typisch voor Australië en rarara.. deze zijn heel vaak afgekortingen van woorden ;). Na het eten haalde Brad ijsjes en speelden we Uno. G en ik waren superverbaasd dat ze dat hier ook kennen. Elke keer we bij Brad zijn lachen we ons altijd een breuk. Hij vertelt ons altijd verhalen over Ange of over hemzelf, wat echt leuk is want zo leren G en ik hen steeds beter kennen. We waren alledrie heel moe toen we hun huis verlieten en kropen meteen in ons bed. Morgen heb ik een volledige dag school en hopelijk vind ik al mijn klaslokalen optijd. Ik heb er al zin in! See ya! eOm 4.30 uur werd ik wakker en toen ik besefte dat ik over 4 uur school zou hebben, begon de stress te komen. Mijn eerste schooldag in het Engels... Hoewel het niet echt een 'echte' schooldag zou worden, was ik toch wel benieuwd naar hoe het er aan toe zou gaan. Ik probeerde nog een beetje te slapen maar het lukte niet echt goed. Om 7 uur stond ik uiteindelijk op en net als ik, was Marlene super 'excited' voor onze schooldag. Angela bracht ons naar school, omdat het de eerste dag was. De lucht was heel grijs en het zou elk moment beginnen regenen. Eenmaal aangekomen op school gingen we naar een soort infobalie. De vrouw die er werkte zei dat we naar een lokaal moesten waar alle studenten zaten. Intussen begon het te regenen en toen we aan de vrouw zeiden dat we uit Duitsland en België kwamen, wees ze naar de regen en zei: " Did you guys bring this with you?" Heel grappig dat ze in Australië zelfs het weer van ons sober landje kennen. We wandelden naar het lokaal en namen afscheid van Ange. In het lokaal stond Vicki, de vrouw die me op de luchthaven opwachtte en me naar huis bracht. Ze herkende me en gaf G en mij een beetje uitleg over wat we nu moesten doen. Dit was niet veel, voorlopig gewoon een stoel nemen en zitten en een beetje kennis maken met de rest. G herkende meteen een ander Duits meisje waarmee ze op het vliegtuig zat. We zetten ons naast haar en ik probeerde een beetje mee te praten in het Duits. Na een tijdje bleek het dat bijna de helft van de studenten uit Duitsland was. Ze vormden een groepje en al het Duits werd een beetje moeilijk voor mij. Ik ging dan maar bij een paar andere studenten staan die ik wel kon verstaan ;). De meeste studenten waren uit Italië of Duitsland maar ee was ook meisje uit Chilie en een paar studenten uit Noorwegen. Na een halfuurtje legde Vicki ons de regels uit van de school. Deze zijn echt heel streng. Geen nagellak, maximum 1 paar oorringen, een ketting mag maar mag niet volledig zichtbaar zijn, haar liefst vastgebonden, geen piercings en ga zo maar door. De school gaf ons zelfs uren wanneer we ten laatste thuis moeten zijn en ze moeten altijd weten waar we zijn. We mogen niet roken in schooluniform en mogen na 23 uur niet meer buiten te zien zijn. Dit is misschien streng maar ik vind dat wel goed. Iedereen weet nu wat wel en niet mag en ik ben er zeker van dat iedereen zich er wel aan zal houden, aangezien de zware gevolgen. Natuurlijk moeten we ook een uniform dragen. Foto's onderaan dit bericht ;). We kregen ook allemaal een tas met daarin een agenda van de school, een mapje, 2 cursusblokken en een drinkbus, want we moeten veel drinken van de school tegen de warmte. Nadat we ons uniform aan hadden werden er foto's gemaakt voor onze studentenkaart. We moesten ook onze lessen kiezen. Ik zal even uitleggen hoe dat zit. Je hebt maar 6 vakken waarvan 3 verplichte en 3 keuzevakken. De verplichte vakken zijn Science, English en Mathematics. Je kan nog kiezen tussen zware wiskunde en basis wiskunde en ik ben voor het laatste gegaan ;). Mijn keuze vakken zijn, als alles goed gaat, Aquatics (surfen, zwemmen, kayak,.. dat soort waterdingen) , Drama (soort van toneel) en Health en Physical education (soort EHBO en sport). Na de middag kregen we een rondleiding op de school. Ik kon mijn ogen niet geloven, zo immens groot! Tegen de tijd dat ik mijn weg een beetje zal kennen, moet ik waarschijnlijk al naar huis ;). Je moet het maar eens opzoeken op google maps, kawana waters state college. Om 2.40 uur mochten we naar huis. Normaal eindigen de lessen om 2.50 uur maar alles was gezegd en gedaan, dus die 10 minuten maakten niet zoveel meer uit. Brad zou ons oppikken om 15 uur dus terwijl we wachtten op hem, praatten we nog een beetje met 2 andere studenten: Hendrik, een jongen uit Noorwegen en Simon, een jongen uit Duitsland. We hadden redelijk veel gemeen dus dat schept meteen een band. We hadden gisteren afgesproken met Brad dat we naar het zwembad zouden gaan naast de school om mij in de club te krijgen. Dus dat deden we dan maar, maar eerst moesten we van de parking geraken. Ik heb hier intussen al de Australische definitie van 'druk' geleerd. Als er meer dan 15 auto's op de baan zijn, vinden ze het al heel erg druk en beginnen ze te vloeken. G en ik keken heel raar naar elkaar toen Brad maar bleef zeggen dat het hier superdruk is. Ik denk echt dat als deze mensen ooit naar België reizen, ze meteen depressief worden. En daarbij krijgen ze ook een hartaanval in ons verkeer ;). De Aussie's doen alles op het gemak en zijn supervriendelijke mensen. Tegen iedereen die ze tegenkomen zeggen ze hallo en vragen ze hoe het gaat. In het zwembad maakte ik meteen kennis met de coach. Hij was heel erg vereerd om een Belgische uitwisselingstudente te hebben. Hij leidde mij rond in het openluchtzwembad (zelfs in de winter zwemmen ze hier buiten, nu ja 'winter' ... Vandaag was het hier bijna 23 graden. Toch was het vanochtend best wel koud in onze uniformshorts en ik vraag mij af hoe ik dat s'ochtends ga doen op de fiets... Maarja, zorgen voor later). Hij gaf mij een beetje uitleg over hoe alles hier in zijn werk gaat en wanneer de trainingen zijn en hoeveel. Ik denk dat ik donderdag een trial ga doen, want dat moet iedereen doen voor hij of zij in de club kan. De coach zei, nadat ik hem kort mijn zwemgeschiedenis uitlegde, dat dit geen probleem zal zijn voor mij. We gaan morgen ook opzoek naar een roeiclub voor G zodat zij ook haar sport kan blijven beoefenen hier down under. In de auto haalden we een grapje uit met Ange. Brad belde haar op en zei heel serieus dat hij ons niet kon vinden. Ange's stem klonk licht in paniek en zei dat hij heel de campus moest afzoeken. Hij bleef volhouden dat hij ons nergens zag. G en ik konden onze lach niet meer inhouden en riepen allebei heel luid: "Hi mummie!" Angela schrok zich een ongeluk en moest heel hard lachen. Marlene en ik voelen ons hier echt al thuis, onze gastfamilies (laten we zeggen dat Brad en zijn kids ook familie zijn geworden) zijn zo lief voor ons en doen heel hard hun best. We besloten dan ook toen we thuis waren om Bailey te sturen en te vragen of hij wou langskomen. De rollen werden echter omgedraaid toen Brad belde naar Ange om te zeggen dat hij Darcie's fiets voor mij had gemaakt. G en ik besloten dan om met onze fietsen naar hun huis te rijden; G rijd op die van Ange en ik voorlopig op die van Brad. Op die manier kon ik zijn fiets terug geven en die van Darcie gebruiken, zij rijdt er amper op dus dat komt goed uit. Ange zou achterkomen met de auto. Bailey stelde voor om een movienight te houden maar veel van de film hebben we niet gezien omdat Ange een superlekkere dipsaus gemaakt had. We zetten ons buiten en maakten er een gezellige avond van met chips, kaas en Ange's dipsaus. Om 19 uur reden we intussen in het donker met onze fietsen terug naar huis. Ange's maakte alweer heerlijk avondeten klaar. We kropen alledrie opnieuw vroeg in bed. Intussen gaat het al beter met de jetlag, ik ben al minder snel moe. De eerste dagen was ik om 17 uur al doodop maar nu begin ik stilaan in mijn gewone ritme te komen. Morgen brengen we weer een dag door met de internationale studenten en hopelijk kunnen we tegen de middag les volgen met de andere leerlingen. Ik kijk er al naar uit! |
Welcome!Hallo allemaal en welkom op mijn blog! Mijn naam is Lidewij en ik ga voor 3 maanden studeren in Australië. Via deze weg wil ik jullie allemaal op de hoogte houden van mijn avonturen.
Archieven
August 2019
|