De voorbije drie dagen waren de beste dagen uit heel mijn leven. Nog nooit heb ik zoiets prachtig in het echt gezien. Ik heb er heel lang over gedaan om dit bericht te schrijven, gewoon omdat woorden me tekort schoten om te beschrijven hoe geweldig deze trip was. Laten we beginnen bij het begin... Elke internationale student kreeg de mogelijkheid om zich in te schrijven voor een studententrip naar Lady Elliot Island. Het is een klein eiland en maakt deel uit van het Great Barrier Reef. Ik was bij de 24 gelukkigen en mocht meegaan op de trip. Ik was enorm blij dat ik dit mocht doen want dit is altijd al één van mijn grote dromen geweest, snorkelen in het Great Barrier Reef. Donderdag, 1 september, stond ik op om 3.30 uur. Ik moest om 4.30 uur op school zijn zodat we stipt om 5 uur konden vertrekken. Ik vond het helemaal niet erg dat ik zo vroeg moest opstaan, ik wist dat het het waard zou zijn. We vertrokken zoals gezegd om 5 uur met de bus richting de luchthaven van Hervey Bay. Het was een busrit van 4 uur en we zouden onderweg even stoppen om iets te eten. In het begin was iedereen zeer enthousiast en opgewekt, maar na een half uur was het al veel stiller in de bus. Bijna iedereen was in slaap gevallen.. Na een lange trip kwamen we eindelijk aan in Hervey Bay, waar we het vliegtuig naar Lady Elliot Island zouden nemen. Het was een heel klein vliegtuigje waar maar 14 mensen in pasten. Het was vrij eng om daarmee te vliegen omdat het zo klein was en ik had toch wel een beetje schrik, maar kom, nu ben ik weer een ervaring rijker :D. We moesten 40 minuten vliegen voor we op het eiland zouden landen. Ookal was ik doodmoe, ik keek de hele tijd uit het raampje want het zicht was prachtig! Toen de piloot aankondigde dat we bijna zouden landen, was ik een beetje in de war want ik zag geen landingsbaan. Hij vertelde me dat ze hier gewoon op het gras landen. Ik kreeg bijna een hartaanval want het eiland was heel klein dus de landing zou nipt worden. Natuurlijk had de piloot bakken ervaring en landden we veilig en wel op Lady Elliot Island. We werden naar een zaal gebracht waar we een beetje info kregen over de veiligheid en over het eiland zelf. We moesten altijd uitkijken als je het gras (dus de 'landingsbaan') overstak want er kon elk moment een vliegtuig landen. Na de uitleg kregen we het materiaal om te snorkelen. De hele groep begaf zich naar de zee waar we allemaal genoten van het prachtige koraal en de verschillende soorten vissen. We waren zo goed als de hele tijd vrij om te doen wat we wouden. Het enige wat we in groep moesten doen was het eten en 2 activiteiten, georganiseerd door de crew op het eiland. Het was intussen al na de middag en het was tijd voor de eerste activiteit: the glass bottom boat. Het was een boot met een glazen bodem waardoor je dus de vissen kon zien. De boot bracht ons iets verder in de zee en omdat het daar dieper was, konden we andere dieren zien dan in het ondiepe water. Ik zwom er met schildpadden en trompetvissen, dat was geweldig! De schildpadden zwemmen gewoon naast jou en keken met veel plezier in de camera om een selfie te maken. Sommigen van de groep zijn er in geslaagd om een selfie te maken, mijn foto is jammer genoeg mislukt. Foto of niet, ik heb alleszins heel hard genoten van het moment. Na een halfuur moesten we terug naar de boot zwemmen en werden we weer aan land gebracht. We kregen maar niet genoeg van het snorkelen, dus gingen we nog een keer. De zon zou ondergaan om 17.35 uur dus we verzamelden met z'n allen aan het strand om naar de zonsondergang te kijken. Er waren te veel wolken om echt iets te zien, maar ondanks dat was het nog steeds prachtig. Om 18 uur was het tijd voor het avondeten. Het eten was er heerlijk! Nadien speelden we biljart en pingpong en het was supergezellig. Iedereen was heel moe, maar niemand wou naar bed. Daarom gingen we allemaal naar het strand en we hielden er een mini-feestje. Finn, een jongen uit Duitsland, had zijn box meegebracht en zo konden we zingen en dansen op de muziek. Het was zo tof! De leerkrachten zeiden wel dat we om 22uur naar onze tentjes moesten gaan (ja, we sliepen in een soort van tent, maar het was echt nog gezellig) en dat deden we dan ook. Alina, Eva en ik waren op weg naar ons bed toen we het zwembad zagen. We moésten daar gewoon in gezwommen hebben en dat deden we dan ook. Het water was ijskoud maar dat maakte niks uit. Het was echt magisch, het maanlicht scheen op het water en de sterrenhemel boven ons was heel erg mooi. Uiteindelijk gingen we ook naar bed, want morgenvroeg wouden we samen met de rest naar de zonsopgang kijken. We zouden er dus vroeg uitmoeten! De volgende dag maakte Alina mij om 5.30 uur wakker. De zon zou zo opkomen en dat wou ik niet missen. De wolken van gisteren waren er nog steeds, waardoor we dus eigenlijk niet veel zagen. We hoopten dat de zonsopgang de volgende dag beter zou zijn. Het was intussen 6.15 uur, maar het was te stom om terug naar bed te gaan dus gingen we met z'n allen naar het ontbijt. Na het ontbijt gingen we rarara... snorkelen. Veel dingen kon je hier niet doen maar dat maakte niks uit, want elke keer je ging snorkelen, zag je andere dieren en andere soorten koraal. 's Ochtends was het water echt wel koud en na een kwartiertje was ik er al weer uit. Ik had het heel koud en zo was het niet leuk dus ik besloot om een wetsuit te huren. Dat was veel aangenamer en ik had het veel minder snel koud. Na het snorkelen maakte ik samen met Eva, Alina en Paolo een wandeling rond het eiland. Het was heel leuk om te doen, omdat het eiland niet zo groot was. Na het middageten verzamelden we allemaal aan 'the Lagoon'. Op deze plaats kan je enkel snorkelen tussen 8 en 11 uur s'ochtends, omdat het dan hoogtij is. Het was nu laagtij en je kon tussen het koraal wandelen. De vrouw die hier werkte gaf ons uitleg over de verschillende soorten dieren en het koraal, dat was echt wel interessant. In de zee was ook een plaats genaamd 'Shark Pools'. Je kan al raden welke dieren je hier kan vinden... haaien uiteraard. Als de zon ondergaat, verzamelen alle haaien aan de Shark Pools voordat ze gaan jagen. Het was half vijf en dus perfect om er naartoe te gaan. De zon zou terug rond half zes ondergaan, dus we hadden een uurtje de tijd om haaien te spotten. Giorgio, Alina, Paolo, Cecila, Andre en ik gingen samen het water in, op zoek naar haaien. We zwommen een beetje rond maar het enige wat we zagen was schildpadden, manta rays en sting rays (je weet wel, die platte vissen die precies vliegen). Geen haaien dus. Het water was erg koud en net toen we, na een uur in het water gelegen te hebben, besloten om eruit te gaan, riep iemand door zijn snorkel: "Shaaaaark!" En ja hoor, onder ons zwom een haai. Met onze camera's in de hand zwommen we een stukje mee met de haai. Als er 1 haai was, betekende dat dat er dus nog meer zouden komen. En inderdaad, gelukkig dat we niet uit het water zijn gegaan, want er volgden nog meer haaien. Ookal was ik toch wel bang, ik kon mijn ogen niet van het dier afhouden. Het was prachtig... Fier als een pauw kwamen we na een half uur haaien te volgen uiteindelijk toch uit het water. Het was prachtig om te snorkelen met de zonsondergang. We bleven nog even op het strand zitten en gingen om half zeven naar het avondeten. Iedereen wou juist naar het strand gaan om daar nog een beetje te zitten, toen een vrouw ons een blad gaf. Het was blijkbaar bingo avond en iedereen speelde mee. Het was hilarisch! Telkens je bingo had, moest je superluid 'Island Bingo!' roepen en er een dansje bijdoen. De jongens waren supergrappig met hun dansjes! Na het spel gingen we terug naar het strand. De wolken waren verdwenen en er waren wel 1000 sterren aan de hemel. Je voelde je er echt dichter bij de sterren en het was magisch. Ik haalde dekentjes en we bleven nog een hele tijd op het strand. Als je goed keek, zag je zelfs vallende sterren. Het gevoel dat ik toen had kan ik echt niet beschrijven... Ik wou dat ik dat moment kon pauzeren en kon blijven herbeleven. Tranen schoten in mijn ogen toen ik realiseerde dat ik hier nog maar 21 dagen heb... Ik wil dit echt niet achterlaten. Dit is mijn tweede thuis. Gelukkig was er de rest van de groep, die me maar bleef zeggen dat ik van elk moment moest genieten. Het is nog niet gedaan en ik heb nog 3 weken de tijd om er het meeste uit te halen. Dat ga ik dan ook zeker doen! Het was een lange dag en we kropen rond 22 uur in ons bed. Morgen was er weer een zonsopgang. Hopelijk was het nog mooier dan de vorige dag... En ja hoor, er was geen wolkje aan de lucht en we genoten van de prachtige zonsopgang. We zouden om 10.30 uur terug vertrekken met het vliegtuig, dus we hadden nog net genoeg tijd om nog een laaste keer te snorkelen. Na het ontbijt nam ik uitgebreid afscheid van het Great Barrier Reef. We vertrokken met het mini-vliegtuig terug naar Hervey Bay en de piloot vroeg ons of we recht naar de luchthaven wouden of een omweg wouden maken om walvissen te spotten. Uiteraard kozen we allemaal voor het laatste. Je kon de walvissen zeer duidelijk zien vanuit het raampje en het was echt cool. Eenmaal thuis zette ik mijn tas op de grond, opende ik mijn computer en bekeek ik mijn video's. Ik moest dit doen om te geloven dat ik écht naar Lady Elliot Island was geweest. Het bewijs is er. Het was de beste trip van mijn leven en ik hoop daar ooit nog eens terug te komen. Ik weet zeker dat mijn broers en ouders dit ook geweldig zouden vinden dus volgende keer neem ik jullie mee, dat beloof ik. Als jullie willen meegenieten, kunnen jullie het filmpje op mijn facebook bekijken. Zeker doen en tot de volgende!
0 Comments
Leave a Reply. |
Welcome!Hallo allemaal en welkom op mijn blog! Mijn naam is Lidewij en ik ga voor 3 maanden studeren in Australië. Via deze weg wil ik jullie allemaal op de hoogte houden van mijn avonturen.
Archieven
August 2019
|